Böyle bir hava yaratılıyor. Erdoğan’ı destekleyen, düzenin sürmesini isteyen yazarlar, çizerler, yorumcular her gün aynı sözü papağan gibi tekrarlıyor:
“Çözerse yine Erdoğan çözer, yaparsa yine Reis yapar”
Bir de not düşüyorlar; başta ekonomik sorunlar olmak üzere…
Sormuyorlar, söylemiyorlar, ağızlarına almıyorlar:
Ekonomiyi bu hale getiren kim?
Bizi yoksullaştıran kim?
Bizi ete süte muhtaç eden kim?
Çok gerilere gitmeyin, geçen yılı düşünün. O günkü yaşamınıza bakın bugünle kıyaslayın…
Geçen yıl alım gücünüzü hatırlayın bir de bugüne bakın…
Hadi biraz daha geriye gidelim. On yıl önceki alım gücünüzle bugünü kıyaslayın…
2017 referandumuyla yeni rejime geçtiğimiz gün zincirler boşaldı. 2018 yılında tek adam rejimine verdiğimiz onayla zincirler koptu…
Türkiye gemisi dört yıldır bir o yana bir bu yana savrulup duruyor… Hayat bir siyaset adamının iki dudağı arasına sıkışıp kaldı…
İşin kötüsü o siyaset adamı da yaptığının doğru olduğuna inanıyor…
Diyeceksiniz ki; hal buysa, yoksulluk, yolsuzluk, rüşvet (Erdoğan itiraf etti) diz boyuysa rüzgâr
neden döndü. Rüzgâr neden Erdoğan’ın yelkenlerini doldurmaya başladı…
Üç nedeni var…
BİR: Muhalefet tek yürek, tek ses olarak seçmenin karşısına çıkamadı…
İKİ: Erdoğan muhalefetin bu zaafını iyi kullandı…
ÜÇ: Erdoğan hazine kesesinin ağzını sonuna kadar açtı…
Planı şu… İnsanları…
Cüzdanla demokrasi…
Cüzdanla düşünce özgürlüğü…
Cüzdanla yaşam biçimi…
Cüzdanla vicdan…
Cüzdanla siyaset…
Arasına sıkıştırmak. Ha bu, ha bu dedirtmek…
Yap tercihini!..
Peki… Rüzgâr Erdoğan’dan yana döndü mü?
AKP’yi destekleyenler; yaparsa yine Erdoğan yapar, çözerse yine Erdoğan çözer diye körüklüyorlar…
Hakikaten rüzgâr döndüyse, bugünkü iktidardan, bugünkü rejimden yana esiyorsa…
Söyleyeceğim tek söz var:
Geçmiş olsun Türkiye!..
