Muhalefet derken siyasi partileri kastetmiyorum. Mevcut iktidara karşı duranları, mevcut iktidara karşı olanları, mevcut iktidardan hazzetmeyen seçmenleri kastediyorum…
İktidar yandaşları her gün yazıyor:
Muhalefet Erdoğan karşıtlığında birleşti…
Muhalefet Erdoğan’ı indirmek istiyor…
Bir de ‘bu nasıl muhalefet’ diye kızıyorlar.
İstiyorlar ki bütün partiler MHP gibi olsun. İstiyorlar ki muhalefet gürlemesin. İstiyorlar ki dikensiz gül bahçesinde yaşayalım. İstiyorlar ki demokrasi olmasın. İstiyorlar ki Erdoğan ne derse yasa hükmünde olsun…
İtiraz edecekler, muhalefeti Erdoğan düşmanlığıyla suçlamakta ki amacımız demokrasi karşıtlığı değil diyecekler, muhalefetin terör örgütleriyle kol kola olduğunu iddia edecekler…
Ama söylediklerine kendileri inanmıyor.
Çünkü…
Tabii ki muhalefet iktidara karşı olacak…
Tabii ki muhalefet Erdoğan’ı indirmeye çalışacak…
Tabii ki muhalefet lideri Erdoğan’ın yerine geçmeye çalışacak.
Doğru olan, demokrasinin gereği olan bu değil mi?
Tam tersi oluyor… Şu aralar, Erdoğan’ı Saray’ından indirmeye çalışmak darbecilikle, dış güçlerle iş birliği yapmakla suçlanıyor…
Utanmasalar Erdoğan’a karşı çıkmayı suç kabul edip, hapis cezası verecekler…
Utanmasalar Erdoğan’ı alkışlamayanı vatan haini ilan edecekler…
Neyse… İktidarı bir kenara bırakalım muhalefete bakalım…
Bundan bir ay önce, bir buçuk ay önce beni yolda çeviren muhalifler…
Bu iş bitti…
Erdoğan yolcu…
Kazandık değil mi?
Diye soruyorlardı… Şimdi Erdoğan yine alacak galiba diyorlar… Durum iyi değil diyorlar… Erdoğan bir kez dahs seçimi kazanırsa beş yıl ne yaparız diye soruyorlar…
Gördüğüm o ki; muhalif seçmen motivasyonunu yitirmiş. Heyecanını kaybetmiş…
Başta CHP olmak üzere… Muhalif partilerin bu durumu kırk kere düşünmesi, sorgulaması, yanıtını bulması gerekir…
Neden?
Neden muhalefet heyecanını yitirdi!..
