Sıradan bir iyilik hareketinin bu kadar çok sonucu olacağını hiç tahmin etmemişti. Bu inanılmaz hikayeyi okumalısınız...

EVSİZ KİŞİ HEP AYNI YERDE OTURUYORDU

Cindy bir restoranda garson olarak çalışıyor ve her gün işe giderken aynı yolu yürüyordu. Bir süre boyunca iş yerinin yakınında hep aynı yerde oturan bir evsiz gördü. Hava nasıl olursa olsun, yalnızlık dolu bir bakışla hep aynı yerde oturuyordu.

TEK İSTEĞİ SOHBET ETMEKTİ

Cindy onun her zaman çok yalnız göründüğünü düşünüyordu. Yine de adamın kendisi buna aldırmıyor gibiydi. Her zaman iyi bir ruh hali içindeydi ve yanından geçen herkese gülümsüyordu. Aslında hiçbir zaman yardım ya da para istememişti. Tek istediği sohbet etmekti. Cindy bunun takdire şayan olduğunu düşündü ama aynı zamanda adamın gerçek duygularını kendine sakladığını da düşündü.
Cindy'nin böyle düşünmesinin nedeni, herkesin ona her zaman iyi davranmadığını görmüş olmasıydı. Sık sık insanların ona bakmadan yanından geçip gittiklerini görmüştü. Hatta bazen insanların adama güldüğü bile oluyordu. Cindy bir keresinde bir grup çocuğun adamın bardağına tükürdüğünü de görmüştü.

HAREKETE GEÇME ZAMANI

Bir gün Cindy artık yettiğine karar verdi. Adam herkese karşı her zaman nazikti ve birinin ona karşılığında güzel bir şey vermesinin zamanı gelmişti. Ona bu şekilde davranılmasından nefret ediyordu. Onun gözünde o hiç kimseden daha az değerli değildi ve adamı cesaretlendirmek istediğine karar verdi.

Cindy, Kanada'nın en lüks restoranlarından birinde garson olarak çalışıyordu. Restoran en az iki Michelin yıldızı almayı başarmıştı ve restoranda yüksek kaliteden başka bir şey beklenmiyordu. Cindy de bir garsondu ama bir gün mutfakta çalışmaya başlama hayali vardı. Şef olmak için eğitim görüyordu ve bu yarı zamanlı iş sayesinde hem eğitim masraflarını karşılayabilir hem de deneyim kazanabilirdi.

Cindy'nin çalıştığı restoranda servis edilen yemekler kesinlikle ucuz değil. Konuklar gecede birkaç yüz dolar harcıyor. Bunu anlamak Cindy için bazen zor oluyordu, çünkü hemen köşede evsizler her gün uyuyordu. Zengin ve fakir arasındaki fark acı bir şekilde görülebiliyordu.

Cindy işini pek sevmiyordu. Faturalarını ödeyebilmek, üniversite için para biriktirebilmek ve aşçılık sektöründe deneyim kazanmak için bu işi yapıyordu. Yine de en önemlisi kendini güçsüz hissediyordu. Birkaç metre ötede açlıktan ölen insanlar varken insanların gecede yüzlerce dolar harcamasının adil olmadığını düşünüyordu. Harekete geçmeye karar verdi. Bunu görünmeden yapmaya çalışmalıydı çünkü patronu planlarını öğrenirse işini kaybedebilirdi.

Ne yazık ki, restoranın şefi olan patronu da restoranın bulunduğu kattaydı. Onun mutfak personeline bağırışlarını uzaktan duyabiliyordu. Yine de planını uygulamaya devam etti. Plan, restorandan yiyecek almak ve onunla lezzetli bir şeyler pişirmekti. Yine de dikkatli olmalıydı. Çalıştığı yerdeki malzemeler çok pahalıydı, zeytin bile çok para tutuyordu. Bu yüzden kimsenin öğrenmemesi için çok dikkatli olmalıydı.

YİYECEK ÇALDIĞI FARKEDİLİRSE İŞİNİ KAYBEDECEKTİ

Patronu yiyecek çaldığını fark ederse, derhal işini kaybedecekti. Cindy malzeme çalarken kendini rahat hissetmiyordu ama bu ona haklı da geliyordu. Bunu, doğru yönde atılacak bir adıma katkıda bulunabileceği bir Robin Hood durumu olarak görüyordu. Niyeti iyiydi ama çalmak yine de kötü bir şeydi. Aldığı riskin de fazlasıyla farkındaydı.

DONDURUCUYA GİZLİCE GİRMEK İÇİN MÜKEMMEL BİR ZAMAN

Gerginliğine rağmen Cindy planında ısrar etti. Korkunç patronunun mutfak personeline bağırdığını duydu ve tam olarak nerede olduğunu biliyordu. Bu, dondurucuya gizlice girmek için mükemmel bir zamandı. Gizlice dondurucuya yaklaşmaya çalışırken, patronunun meslektaşlarına atıp tuttuğunu duydu. Başarılı olmak çok iyi hissettirecekti, çünkü patronu işyerinde herkesin hayatını çekilmez hale getiriyordu.

BİR ÇANTA DOLUSU YİYECEK

Sonunda Cindy görünmeden dondurucuya girmeyi başardı. Gözden kaçmayacak yiyecekler arıyordu ve sonunda çantasına 20 kadar malzeme koymayı başardı. Bu kulağa çok gibi gelebilir ama Cindy ne kadarının fark edilip ne kadarının fark edilmeyeceğini çok iyi biliyordu. Evsiz insan için lezzetli bir şeyler yapmaya yetecek kadar malzeme koymuştu. Cindy daha içerideyken dondurucunun kapısının yüksek sesle çalındığını duyana kadar şansına inanamıyordu...

Cindy emindi. Yakalanmıştı ve işini kaybedecekti. Kalp atışları hızlandı ve üzerine bir korku çöktü. Şef dondurucuda birinin olduğunu fark etti. Normalde kendisi dışında kimsenin oraya tek başına girmesine izin verilmezdi. Diğer tüm mutfak personeli soğuk odaya girmek istediklerinde yanlarında her zaman birini getirmek zorundaydı. Şef, kendisine sorulmadan soğuk hava deposunda birinin olduğunu hemen fark etti.

GÖZYAŞLARINA BOĞULDU

Cindy tam bir panik içindeydi. Soğuk odadan olabildiğince çabuk çıkması gerekiyordu ama gidecek hiçbir yeri yoktu. Şef kapıda duruyordu ve Cindy bunun nereye gittiğini zaten hissedebiliyordu. Gözlerinde yaşlar vardı. İşini kaybetmesi, artık hiçbir geliri olmayacağı ve aşçılık eğitimi için ödeme yapamayacağı anlamına geliyordu. Buna ek olarak, aşçılık dünyasında kötü bir üne sahip olacak ve hızlı bir şekilde yeni bir iş bulamayacaktı.

TAM YAKALANACAĞINI DÜŞÜNÜRKEN TUHAF BİR ŞEY OLDU

Hareket edemeyen Cindy tüm umudunu kaybetti. Tutkusu olan aşçılık dünyasından vazgeçmesi gerektiğini anladığında çaresizlik ve panik duygusu üzerine çöktü. Saklanmak için soğuk odaya geri döndü ve arka duvara yaslandı. Şefin onu yakalamasını beklerken tuhaf bir şey oldu...
Bir çıkış yolu

Cindy'nin yaslandığı duvarın kalitesi düşüktü. Son yıllarda duvarın o kısmı hasar görmüş ve zayıflamıştı. Cindy duvara yaslandığında, duvarın o bölümü yerinden oynamış ve Cindy duvardan düşerek restoranın koridoruna düşmüştü. Düştüğünü kimse görmemişti çünkü çoğunlukla garsonların yürüdüğü korunaklı bir alandaydı. Cindy şansına inanamıyordu.

Cindy tepsisini duvardaki deliğin önüne koydu ve çaldığı tüm malzemelerle birlikte kaçmayı başardı. Tam zamanında gelmişti çünkü Cindy izlerini henüz kapatmışken şefin dondurucuya girdiğini duydu. Geriye sadece bir çürük kalacaktı, ama bu onun için buna değerdi. İşteki bir günün ardından eve hiç bu kadar çabuk yürümemişti.

Garson nihayet planı üzerinde çalışmaya başlayabildi. Ancak işler beklediğinden farklı gelişti...

Cindy ancak eve döndüğünde tekrar yüksek sesle nefes almaya cesaret edebildi. Artık güvende olduğundan ve çalınan malzemelerle yemek pişirerek işe başlayabileceğinden emindi. Doğruca işe gitti ve mutfakta iki saatten fazla zaman geçirerek adam için lezzetli bir yemek pişirdi. Ve başardı da.

SÜRPRİZ

Sonunda planını uygulayabildiğinde ve ev yapımı yemeğini evsiz kişiye verebildiğinde çok mutlu oldu. Ona sadece yemek değil, aynı zamanda ihtiyacı olduğunda başka şeyler de alabilmesi için biraz para da vermişti. Adam o kadar şaşırmıştı ki tamamen afallamıştı. Ona daha önce hiç böyle bir nezaketle karşılaşmadığını söyledi. Cindy doğru seçimi yaptığını biliyordu ve planını bir adım daha ileri götürdü.

BİR GÜN ŞEFİ KAPISINA GELDİ

Hiçbir şey garsonun iyi ruh halini bozamazdı. Kaba ve sert patronu bile. Cindy evsiz adama haftanın geri kalanında sıcak ev yemekleri sunmaya karar verdi. Adam yemeklerin çok lezzetli olduğunu düşündü. Cindy de adam da çok mutluydu, ta ki bir gün şefi kapısına gelene kadar...

ŞAŞIP KALDI... YAPTIĞI ORTAYA ÇIKMIŞTI

Cindy, kapıda duran şefi gördüğünde çok şaşırdı ve yakalandığını hemen anladı. Kapıyı açmakta tereddüt etti ama şef onu çoktan görmüştü. Şef asla sadece ziyarete gelmezdi, bu yüzden Cindy evinin kapısını titreyen ellerle açtı. Patronu inanılmaz derecede kızgındı. Tepsiyi kırık duvarın önünde bulmuş ve ona ait olduğunu hemen anlamıştı.

GİZLİ KAMERA GÖRÜNTÜLERİ YAKALATTI

Şef tepsiyi bulduğunda kamera görüntülerine bakmaya karar verdi. Bu görüntülerde Cindy'nin soğuk hava deposunda gizlice saklandığını görmüştü. Kamera görüntülerine baktığında malzemelerin bulunduğu çantayı da görmüştü.

'KOVULDUN' DİYE BAĞIRDI

Cindy'nin bir şey söylemesi için çok az zaman ya da boşluk vardı. Şef bağırdı... Ön kapı açıldığında "Kovuldun!" diye bağırdı. Ardından Cindy'ye neden yetkili olduğu ve neden ona itaat etmesi gerektiği konusunda 15 dakikalık bir ders verdi. Sonunda Cindy dersin sadece yarısını dinleyebildi çünkü dinlemeyi bıraktı. Sadece eylemlerinin korkunç sonuçlarını düşünebiliyordu.

CINDY'NİN UMUTSUZLUĞU

Patronu öfkeden kudururken, Cindy tüm geleceğinin elinden kayıp gittiğini gördü. Bir işi olmadan aşçılık eğitiminin parasını asla ödeyemezdi. Aslında böyle bir referansla bir daha asla iş bulamayacaktı. İşten çıkarıldıktan sonra neler olacağını hiç tahmin edememişti.

Kovulduktan bir gün sonra, Cindy eski işyerinin önünden geçti. Pencereden baktı ve bir keder duygusu onu ele geçirdi. Kendini çok aptal hissetti ve zihnini temizlemekte zorlandı. Uzaklaşmaya başladığında, her zamanki yerinde oturan evsizi gördü. Her zaman olduğu gibi, birinin onunla konuşmasını bekliyordu, bu yüzden Cindy sohbet etmeye karar verdi. Kısa süre sonra o kişinin gerçekte kim olduğunu öğrendi...

Evsiz kişi Cindy'ye neden bu kadar üzgün göründüğünü sordu ve Cindy de ona durumu açıkladı. "Bu korkunç bir şey. Böyle bir mutfak yeteneğini öylece kovamazlar, değil mi? Bu tüm mutfak dünyası için gerçekten büyük bir kayıp. Bunu kabul etmiyorum ve buna bir son vereceğim" diyerek tepki gösterdi.

EVSİZ KİŞİNİN DAHA SONRA NE YAPTIĞINI MERAK EDİYOR MUSUNUZ?

Adam öfkeyle kaba şefin restoranına daldı. Restoran tıklım tıklımdı ve şef adamı görünce üzerine atladı. Cindy de onu takip etmiş ve şef ikisini de restorandan kovmaya çalıştı.

Ancak evsiz kişi gerçekte kim olduğunu açıkladığında roller tamamen tersine döndü...
"Derhal restoranımı terk et, seni pis yaşlı adam. Senin türün bir restorana ait değil," diye bağırdı şef evsize.

Şef bunun tüm kariyeri boyunca yaptığı en aptalca hareket olacağını hiç tahmin etmemişti. Evsizin gerçekte kim olduğunu öğrendiğinde, sözlerinden hemen pişman oldu.

10 SANİYE İÇİNDE BAŞKA BİRİ OLDU

Şef bağırmayı bitirdiğinde, adam hafifçe güldü. "Artık benim kim olduğumu gerçekten hatırlamıyorsun, değil mi?" diye sordu evsiz adam şefe. Sonra kirli ceketini çıkardı ve aniden altından düzgün bir takım elbise çıktı. Sanki adam 10 saniye içinde tam bir dönüşüm geçirmiş gibiydi. Her gün sokağın köşesinde yaşayan biri gibi görünmüyordu. Birdenbire sıradan bir adam gibi göründü.

MEĞER RESTORANIN YENİ SAHİBİYMİŞ

Adam Cindy'nin kendisine şaşkınlıkla baktığını gördü:
“Geçen hafta bu restoranın hisselerinin çoğunu satın aldım. Bu yüzden bu restoranın yeni sahibi benim. Son ziyaretim hayal kırıklığı yarattığından, işleri uzaktan takip etmeye karar verdim. Bu restoranın iyi yönetilmediğini kısa sürede anladım."

Sonra adam şefe döndü:
"Yemekleriniz zar zor yenilebilir, o kadar iğrençler, kovuldunuz!"

Adam daha sonra Cindy'ye döndü, "Cindy, son birkaç gündür benim için yaptığın yemekler yenilikçi, lezzetli ve yıllardır yediklerimin en iyisiydi. Şimdi şef olarak bir pozisyon açılmış durumda, acaba bu işle ilgilenir misin?" diyerek ona neler olup bittiğini açıklamaya karar verdi.

Adam, "Ben evsiz değilim. Ben bir yemek eleştirmeniyim. Menü ve hizmet kalitesini değerlendiriyorum. Birkaç hafta önce başka bir inceleme için burada yemek yemeye karar verdim ve bu restoran çok daha kötü hale geldi. Servis çok iyiydi ama yemekler vasatın çok altındaydı ve bu da bu zorbanın hatası. Bu yüzden bu konuda bir şeyler yapmaya karar verdim" dedi.

GÖRDÜKLERİNE, DUYDUKLARINA İNANAMADI

Cindy gözlerine ve kulaklarına inanamıyordu. Az önce olanları anlamakta güçlük çekiyordu. Bu bir rüya mıydı? Yoksa bu gerçekten onun başına mı geliyordu? Daha neler olup bittiğini anlayamadan yüksek sesle bağırdı: "Evet!"

Cindy şimdi restoranı yönetiyor ve mutfağın çalışmasını sağlıyor. Sonunda en sevdiği şeyi yapıyor ve yeni işinin her dakikasından keyif alıyor.

Başkalarına iyi davranırsanız, bundan güzel bir şey çıkabilir.