İktidar, kredi kartı limiti 100 bin lira veya üzeri olan vatandaşlardan 750 lira vergi almaya hazırlanıyor.

İktidar sözcülerine göre bu vergi bütçeye değil Savunma Sanayi Fonu’na aktarılacakmış.

Neresinden bakarsanız bakın tam bir garabet.

Böyle bir verginin dünyada örneği yok.

Vergilendirme ilkelerine aykırı.

Bu nedenle alınacak 750 liraya vergi demek mümkün değil.

Harç demek de mümkün değil.

Olsa olsa “haraç” denilebilir.

Vergi nelerden alınır?

Gelirden alınır.

Malvarlığından alınır.

Harcamalardan alınır.

Peki kredi kartı limitinden alınır mı?

Alınamaz.

Çünkü kredi kartı limiti, bankanın size hesap kesim tarihine kadar tanıdığı bir borçlanma olanağıdır.

Eğer kullanırsanız, mevcut gelirinizden ödeyeceğiniz bir borçtur.

Ek malvarlığı değildir.

Vergilendirilecek bir harcama da değildir.

Kredi kartından harcama yapan vatandaş aldığı mal veya hizmetin üzerindeki vergiyi de kredi kartından zaten ödemiş olur.

Peki 750 lira bir harç mıdır?

Harç da değildir.

Harç, devletin yaptığı veya yetkilendirdiği kurumların hizmet niteliğindeki işlemlerinden alınır.

“Kredi Kartı Limiti Vergisi” iktidar açısından bir çelişki de barındırıyor.

İktidar vergi kaçırmayı önlemek için ödemelerin kredi kartıyla veya IBAN numarasına havale yapılarak ödenmesini istiyor.

Bu nedenle 7 bin liranın üzerindeki ödemelerin nakit olarak yapılmasını yasaklamayı düşünüyor ki ödemeler kayda girsin, vergiden kaçırılmasın.

Belli tutarın üzerindeki ödemelerde hem kredi kartı kullanılmasını teşvik edecek hatta zorunlu kılacaksınız hem kredi kartı limitinden vergi alacaksınız!

Bu ciddi bir çelişkidir.

Kredi kartı limitinden alınacak vergi, vergilendirmenin genellik ilkesine de aykırıdır.

Vergilendirmede genellik ilkesi herkesin mali gücüne göre vergi ödemesidir.

Kredi kartı limiti 100 bin lira olandan vergi almak, 99 bin lira olandan almamak bu ilkeye aykırıdır.

Kredi kartı vergisi “adem-i tahsis” ilkesine de aykırıdır.

Adem-i tahsis ilkesi belli vergilerin belli harcamalara tahsis edilememesi ilkesidir.

Vergiler bütçede toplanır ve bütçede öngörülen harcamalar için kullanılır.

“Şu vergiyi şu harcamaya tahsis ediyorum” demek bütçe ilkelerine de aykırıdır.

Bu nedenle ek bir gelire, ek bir malvarlığına dayanmayan “kredi kartı limiti vergisi” vergi değil, harç değil, haraçtır