İsmail Saymaz
İstiklal Caddesi bombacısı sınırı nasıl geçti?
Şam’ın ‘Fatih’i olmayı başaramayınca ‘barış güvercini’ olmaya soyunan Cumhurbaşkanı Erdoğan’a sorsak, sınırlarımızda değil kaçaklara yol vermek, kuş uçurtmuyoruz kuş.
Övüne gerine anlatıyorlar.
İdlib’de 70 bin briket ev inşa etmişiz.
Sınırda 1055 kilometrelik duvar, güvenlik ve devriye yolu yapmışız.
918 kilometrelik sınırı aydınlatmışız.
284 kilometre boyunca termal kamera kurmuşuz.
Tam 230 elektro optik kule dikmişiz.
Peki, bunca önleme rağmen Suriye’den Türkiye’ye kaçak geçiş neden önlenemiyor? Üstelik İstiklal Caddesi’ne bombayı bırakan Ahlam Albashir’in sınırı geçiş hikayesi, Türkiye’nin askeri kontrolündeki İdlib’ten bile göçmen kaçakçılığın sürdüğünü ortaya koyuyor. Albashir, İstanbul Emniyeti Terörle Mücadele Şubesi’ndeki ifadesinde, bu yolculuğunu tüm ayrıntılarıyla anlatıyor.
İdlib’te bir gece: “Hacı’dan (İsmail Saymaz’ın notu: Albashir, ‘Hacı’ kod adlı kişinin PYD’li üst düzey bir istihbaratçı olduğunu iddia ediyor) ayrıldıktan bir gün sonra kaçakçılarla İdlib’e geldiğimizde beni Bilal Hassan’a teslim ettiler. Bilal, Mümbiçli bir Kürt olduğunu, kardeşinin ‘Hacı’nın yanında askerlik yaptığını söyledi. 2014’te Türkiye’de cezaevinde yattığını ve deport edildiğini, bu yüzden Türklerden nefret ettiğini anlattı. Geldiğimiz evin, komşusu ‘Ebu Hasan’a ait olduğunu belirtti. Beni kız kardeşi olarak tanıttı. Kimseyle konuşmamamı tembihledi.
Motorla sınıra: Bu evde bir gece kaldıktan sonra Ebu Hasan; Bilal ve beni motosiklete bindirerek, İdlib dışında kafenin önüne bıraktı. Bir araç bizi aldı. Kaçak olarak sınırı geçmek için bekleyenlerin toplandığı eve geldik. Beş kişi daha vardı. Gece 2’de kaçakçılar bizi araca alıp sınıra getirdi. 15 kişi sınırı geçtik.
‘Portakal işçisiyiz’ diyecektik: Üç saat boyunca koştuk. Bir suyun başında dinlendikten sonra sürücüsü Türk olan eski minibüse bindik. Dört kaçakçı dönerken, biz minibüsle sınıra yakın köyde bir eve geldik. Bir süre sonra eve gelen kapalı kasa araçla bir saat yol gittik Araç değiştirerek, başka kapalı araca bindik. Bir saat daha yol gidip Deyrizzor şehrinden bir ailenin evine geldik. Polis çevirse portakal toplama işine giden işçiler olduğumuzu söylememiz tembihlendi.
İki kişi 1600 TL: Evin sahibi nereye gideceğimizi sordu ve herkesten ayrı ayrı ücret istedi. Bilal ile İstanbul’a gideceğimizi söyledik. Bizden 1.600 TL istedi. Yanımızdakiler Avrupa’ya gideceklerini söyledi. Bir araç bizi aldı. 1-1,5 saat gittikten sonra araç bozuldu. Minibüs geldi. Minibüste 20 kişi vardık. Bir saat sonra güzel bir tesiste mola verdik. Tesise camları siyah filmle kaplı araç geldi ve İstanbul’a geldik. İstanbul’a girdiğimizde Bilal’in telefonuna bir konum geldi. Şoför herkesi indirdikten sonra en son bizi bıraktı.”
Suriyeli ağı suç için kullanılıyor
Albashir’in ifadelerinden anlıyoruz ki Suriye-Türkiye sınırında insan kaçakçılığı faaliyeti askeri önlemlere, duvara, aydınlatmaya, termal ve optik kameralara rağmen organize bir şekilde sürüyor. Ağırlıklı Suriyelilerden oluşan şebekede Türkler de var.
Şebeke, kaçakları taşımak için kamyon ve minibüs dahil birden çok araç kullanıyor. Lüks araçlar seferber ediliyor. Kaçaklar adrese teslim götürülüyor. Ve kimilerinin yolculuğu Avrupa’ya kadar sürüyor.
Albashir ve ve Hassan, geçen temmuz ayında İstanbul’a gelip Esenler’e yerleşti. Suriyeli Ferhat Habeş’e ait bir tekstil atölyesinde kaçak yaşadılar. Hiç yakalanmadıkları gibi, kadın terörist dört kez İstiklal Caddesi’ne, bir kez Fatih’e keşfe gitti. Demek ki eylemden vazgeçseydi ülkemizde yıllarca fark edilmeden yaşayabilirdi.
İstiklal Caddesi saldırısı ortaya koydu ki…
Türkiye’deki Suriyeli ağı insan ve uyuşturucu kaçakçılığı başta olmak üzere birçok suç için kullanılıyor. Bu ağdan terör örgütleri de yararlanıyor.
O duvar…
O kameralar…
O aydınlatma vız geliyor.
İstiklal Caddesi saldırısındaki soru işaretleri
Ahlam Albashir ifadesinde, çantasında ne taşıdığını bilmeden, emri yerine getirmezse ailesinin öldürüleceği tehdidiyle davranan bir kurye olduğu izlenimi veriyor.
Ancak yer yer yalan söylediği ve talimat aldığı ‘Hacı’ kod adlı kişi dahil olmak üzere saldırıyı aydınlatacak bağlantıları kararttığı düşüncesini uyandırıyor.
Albashir’in ifadesi, gerçeği bütünüyle öğrenmemize yetmiyor.
Karanlık noktalar hala aydınlatılamadı.
Bir çok soru yanıtlanmadı.
Albashir, emri ‘Hacı’ kod adlı PKK’lı istihbaratçıdan aldığını iddia ediyor. Ancak ‘Hacı’nın gerçek kimliği bilinmiyor, görüntüsü yok.
Albashir, ‘Hacı’ ile görüştüğü cep telefonunun imha edildiğini savunuyor. Bu yüzden mesajların kaybolduğu anlaşılıyor.
Ancak saldırıdan sonra geldiği evde Ahmed Jarkas tarafından kendisine yeni telefon verildiğini belirterek, “Telefonu açtığımda Hacı’nın mesaj göndermiş olduğunu gördüm. ‘Ben Hacıyım’ yazıyordu” diyor.
İlginçtir, cep telefonu incelenmemiş, ‘Hacı’nın mesajı nedense Albashir’e sorulmamış! Oysa ‘Hacı’nın kimliğini ortaya çıkarmak için eldeki tek kanıt bu.
Öte yandan ‘Hacı’ ile Albashir arasındaki köprü eleman sayılan sözde eşi ‘Bilal Hassan’ kod adlı kişinin de kimliği belirsiz. ‘Bilal Hassan’ yurtdışına kaçırılmak üzere Edirne’ye götürüldüğü belirtiliyor ve halen kayıp. Dua edelim ki, Türkiye’de olsun.
Son olarak, bombanın kim veya kimlerce hazırlanıp temin edildiği de bilinmiyor.
Bu sorular yanıtlanmazsa terör eylemi aydınlanmış olmayacak.
Bülent Turan'dan Sisi savunması: Temel parametreler değişti
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Mısır Cumhurbaşkanı Abdülfettah Sisi ile el sıkışmasını AK Parti Grup Başkanvekili Bülent Turan’a sordum.
Erdoğan, ‘Katil’ diye suçladığı Sisi ile ne oldu da el sıkıştı?
10 sene önce Mısır’da darbe vardı. Libya, Tunus, Suriye, Mısır darbe süreci, ‘Arap Baharı’ adıyla süreç yaşadı. Türkiye de gündemdeydi. Biz hem Türkiye’ye, hem Mısır’a olan operasyona karşı çıktık. Aradan 10 yıl geçti. Biz yine darbeye karşıyız. Biz yine Mursi’ye rahmet diliyoruz. Biz yine Rabiamızla gurur duyuyoruz. Ancak şartlar, temel parametreler değişti. Mısır gibi köklü bir ülkeyle Türkiye gibi kıymetli ülkenin barışması kadar doğal bir şey olmaz. Mısır’la barışmak durumundayız. Doğu Akdeniz’i Yunanistan ile İsrail’e mi bırakacağız? Mavi Vatan’daki iddialarımızı sağlamlaştırmayacak mıyız? 10 sene önceye nazaran Libya’da oyunu bozmuşuz. Suriye’de sınırdaki terör devletini bozmuşuz. Yeni durumu değerlendiriyoruz.
Bu bir öngörüsüzlük değil mi? Bugünü öngöremediniz mi?
Bakınız Türkiye; Yunanistan ve İngiltere ile savaşa girdi. Savaş bitiminde Türkiye kazandı. Birkaç sene sonra Yunanistan ve İngiltere başkanı ile Atatürk ve İnönü görüşmeler yaptı. Savaş başka bir şey, sonucunda görüşmek başka bir şey. Dolayısıyla darbe yapan Sisi’ye karşı çıkmak ile 10 sene sonra Mısır’ın başındaki yöneticiyle görüşmek başka bir şey.
Aynı kişi değil mi bu kişi?
Aynı kişi tabi ki. Atatürk’ün sonradan görüştüğü, cephede savaştığı kişi değil mi?
Biz Mısır’la savaşmadık ki.
Biz Türkiye’nin de içerisinde olduğu operasyona dik durduk, tavır aldık. Bugün Sisi darbe yapsa yine dik dururuz.
Darbeci değil mi şu an?
Kenan Evren de darbe yaptığında kınayan oldu. Ama Evren’le de zaman içerisinde tüm dünya, Türkiye’nin başında olduğu için görüşmeler yaptı. Bunu okuyamamak büyük bir yanlışlık. Biz darbe günlerinde darbeye karşı çıktığımız için gurur duyuyoruz. O gün “Darbecilere neden karşı çıkıyorsunuz” diyenler bugün barışmaya da karşı çıkıyor.
Cumhurbaşkanı’nın “Sisi’ye mi oy vereceksiniz, Binali Yıldırım’a mı” sözü neye tekabül ediyor?
15 Temmuz sonrası Türkiye’de darbeye karşı dik duranlarla dik durmayanlara ilişkin bir vurgu. Eleştirilebilir, kabul edilebilir. Herkesin tarzı başkadır. Nokta.
Cumhurbaşkanı vaktiyle çok keskin cümleler kurdu. “Yan yana gelmem”, “Oturmam”, “Diyalog kurmam”, “Barışmam”, “Katildir” gibi.. Bu ifadeler Türkiye’nin çıkarlarını zedeleyen…
Her darbeci katildir, kan emicidir, demokrasi düşmanıdır. Bunu söylemeyecek miyiz?
Oradaki çelişki soruluyor. O gün “Oturmam” dediğiniz insanla bugün el sıkışmak çelişki değil mi?
Temel parametreler değişmiştir. Her şart yeni değerlendirmeyi zorunlu kılar. Değişen şartlar içerisinde ülkenin menfaatleri çerçevesinde gereken adımın ne olduğunu değerlendirdik.
Esad ile de sıkışacak mı?
Esad’dan bağımsız söylüyorum. Her darbeciye, her halkını bombalayana karşı çıktık, çıkacağız. Ancak ülkemizin menfaatleri, bölgemizin dengeleri neyi gerektiriyorsa da onu yapmaktan çekinmeyeceğiz.
Partili kaymakam
Türkiye, 2018 yılından beri partili cumhurbaşkanı tarafından yönetiliyor.
O tarihten sonra…
Partili Anayasa Mahkemesi üyemiz de oldu.
AK Parti Çorum İl Başkan Yardımcısı Kenan Yaşar, AYM üyesi olarak atandı.
Partili AYM üyesi olabiliyorsa…
Partili hakim neden olmasın?
O da var!
İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi’nin üyesi Murat Bircan, bir zamanlar üyesi olduğu AK Parti’nin şikayetiyle açılan Gezi Parkı Davası’da sanıklara ceza yağdırdı.
Türk dış politikasını artık ‘monşerler’ değil partili büyükelçiler yönetiyor. Vaşington’da Murat Mercan, Prag’da Egemen Bağış, Lahey’de Şaban Dişli, Viyana’da Ozan Ceyhun ülkemizi temsil ediyor.
Partili cumhurbaşkanı, partili AYM üyesi, partili hakim, partili büyükelçiden sonra partili kaymakam adayı da atandı. İki yıl öncesine kadar AK Parti Kadın Kolları Merkez Karar Yürütme Kurulu üyesi olan Şeyma Şendur, 20 Eylül-2 Ekim 2021 arasında yazılıdan 86, mülakattan 71 puan aldı ve 95. sıradan kaymakam adaylığına hak kazandı. Şu an Amasya Hamamözü’nde kaymakam vekili olarak görev yapıyor.
Parti üyelerinin kaymakam olması önünde yasal bir engel yok. Ancak teamüllere göre, kaymakamlıkta tarafsızlığın sağlanması için tercih edilmiyordu. Şendur’la birlikte bu bürokratik gelenek de yok edilmiş oldu.
