Bilgisayar oyunları ve çocukların çok fazla televizyon izlemesi çocuklarımızı yanlızlaştırıyor, gerçek hayattan koparıyor ve onlara ciddi zararlar veriyor…
Ara ara bilgisayarın başında intihar eden çocuk haberleri okuyoruz. Hesabı çalınınca ya da kapatılınca bunalıma girip intihar eden çocuk hikayeleri okuyoruz. Oyun oynayan, oyunla özdeşleşen, bağımlı hale dönebilen gençler. Tabii ülkemizin yoğun uzaya araç gönderme, yeni bilimsel buluşlar yapma ve yirmi dört saat deney ve araştırmalar yapan gündemi içerisinde bu konu pek yer almıyor haklı olarak...
Çocuklarımız ya elektronik çocuk bakıcısı, oyalayıcı televizyon karşısında vakit geçirip uyuşuyor, ya da böyle şiddet içeren oyunlar oynayarak şiddeti olağanlaştırıyorlar.
Gençlerimiz Spor ve Eğlence Yerine İnternette Zaman Geçiriyor
Evet, bir başka gerçeklik ise gençlerimizin önemli bir yüzdesinin internet bağımlısı olduğu. Ciddi bir yüzde de internet bağımlılığı sınırında. Yani gençlerimiz spora ve eğlenceye ayıracakları zamanı internette oyun oynayarak geçiriyorlar. İnternette oyun oynama fikri ilk başta masum gibi görünüp, çocukları oyaladığı için anne babalara da cazip gelebilir. Oysa ki bilgisayar başında sanal alemde oyun oynayan çocuk; yemek yemeyi geciktirir, sürekli bigisayar oyunu oynayacağı zamanın gelmesini bekler, bilgisayar oyunu oynamayı bırakmak istemesine rağmen bırakamaz, bilgisayar oynamasına izin vermeyen ailesine kızar, bilgisayar oyunu oynamaya doyamaz, kaybettikçe oynamak ister ve hep daha fazla oynamak ve bilgisayarın başında kalmak ister.
Bilgisayar Oyunları ve Televizyon Bağımlılığı Çocuklarımıza Ciddi Zararlar Veriyor
Anne babaların kolayına gelen bu bilgisayar oyunları ve çocukların çok fazla televizyon izlemesi çocuklarımızı yanlızlaştırıyor, gerçek hayattan koparıyor ve onlara ciddi zararlar veriyor. Madde bağımlılığı gibi bilgisayar oyunu ve televizyon bağımlısı olan çocuklar bir taraftan da asosyalleşiyorlar, aileden de kopuyorlar. Çocuklar belki bedenen evde ama zihnen ve ruhen orada olmuyorlar. Ve maalesef toplum olarak hala bu tehlikenin ciddiyetinin farkında değiliz.
Teknolojinin böyle hoyratça, bilinçsiz ve kontrolsüz kullanımını engellemek adına eğitim sistemi ve aileler ortak hareket etmelidirler. Aile içinde daha fazla iletişim kurulmalı ve anne babalar da daha az teknoloji kullanarak çocuğa örnek olmalıdırlar. Aileler çocuğun sanal alemde oyunlar oynamasını engellemek adına, çocukla birlikte aktif oyunlar oynayarak iletişim kurmalı, çocuğun kendisini güvende ve önemli hissetmesini sağlamalıdırlar. Çocuğa hayal gücünü ve yeteneklerini destekleyici zeka oyunları oynatılmalı, fiziksel aktiviteler yaptırılmalıdır.
Aile hiç çekinmeden çocuğu teknoloji konusunda sınırlamalı, bigisayarı ortak kullanım alanlarına almalı, çocuğu sanat, spor gibi etkinliklere yönlendirmelidir. Bilinçsiz bir teknoloji kullanımı çocuklarımızın gelişimlerini ruh sağlıklarını olumsuz yönde etkilemektedir.
Ve bu konuyla ilgili gerekli önlemlerin eğitim sistemi içinde ve ailede alınmaması halinde, gelinen nokta maalesef çocukların bilgisayar başında intihar etmesi ve televizyon ve internet bağımlılığı olabilmektedir. Türkiye Hepimizin, Eğitim Hepimizin...
