Temkinli bakışlara ve sessiz konuşmalara rağmen Cassandra yılmadı. Reggie'yi önceki sahibi tarafından terk edildikten sonra bir egzotik hayvan kurtarma merkezinden sahiplenmişti ve aralarındaki bağ sarsılmazdı. Komşuları onun yılanla paylaştığı bağı anlayamıyordu. Cassandra onunla konuştuğunda Reggie'nin gözlerinin anlayışla parladığını ya da pullu başıyla Cassandra'nın yanağına şefkatle sokulduğunu, sanki Cassandra'ya onun yanında olduğuna dair güven verdiğini fark etmediler.

Bir yılan mütevazı evi için ideal bir arkadaştı, çünkü minimum bakım gerektiriyordu ve komşusunun minik köpeği gibi durmadan havlamıyordu. Üstelik şimdiye kadar herhangi bir rahatsızlığa da neden olmamıştı. Reggie ona ya da ziyarete gelen konuklara zarar vermek için hiçbir girişimde bulunmamıştı. Keşke komşuları sürekli ve yersiz uyarılarına bir son verselerdi.

Cassandra pitonunu her zaman, sürüngen evcil hayvanlar için standart uygulamayı izleyerek, ısı lambasıyla donatılmış bir vivaryumda barındırmıştı. Ancak, kendini giderek daha yalnız hissetmeye başladığında, aralarındaki bağı derinleştirmeye ve ilişkilerini bir sonraki seviyeye taşımaya karar verdi. Aralarındaki bağı güçlendirebileceklerine gerçekten inanıyordu. Komşusunun her gece uyuması için dışarıda bıraktığı köpeğiyle olan zayıf bağını gözlemlemek Cassandra'ya bir fikir bulması için ilham verdi.

NEFES ALAN BATTANİYE

Aralarındaki bağı güçlendirmek ve Reggie'ye olan bağlılığını kanıtlamak isteyen Cassandra, ilişkilerini bir üst seviyeye taşımaya karar verdi. Reggie vücudunun etrafında kıvrılmış bir şekilde uyumaya başladı, başından ayak parmaklarına kadar uzanan canlı, nefes alan bir battaniye. İkili her gece Cassandra'nın yatağında birlikte kıvrılıyor, Reggie'nin sabit, ritmik nefes alışları onu daha önce hiç deneyimlemediği derin ve huzurlu bir uykuya daldırıyordu.

Ancak haftalar geçtikçe Cassandra, Reggie'nin davranışlarında rahatsız edici bir değişiklik olduğunu fark etti. Artık taze tavuk ya da en sevdiği tavşan olsun, ona sunduğu yemeklere ilgi göstermiyordu. Bir sabah davranışları onu son derece endişelendirdi. Neler oluyordu?!

Gün boyunca Reggie yatağında kaldı, yemek yemeyi reddetti ve özellikle Cassandra onu vivaryuma geri götürmeye çalıştığında normalden daha fazla tedirginlik gösterdi. Cassandra onun sadece kötü bir ruh hali içinde mi yoksa hasta mı olduğunu düşündü. Görünüşünde bir tuhaflık olduğunu fark edince, bunun kendi hayal gücü mü olduğunu yoksa bir gecede boyutlarının bir şekilde değişip değişmediğini sorguladı.

Onun sağlığından endişe eden ve ciddi bir sorun olabileceğinden korkan Cassandra, onu sakin tavırları ve egzotik hayvanların tedavisindeki uzmanlığıyla tanınan orta yaşlı bir adam olan yerel veteriner Dr. Hanson'a götürmeye karar verdi. Sevgili dostunun bir sorunu olduğu kuşkusuzdu.

VETERİNERİ ŞAŞIRTAN İLİŞKİ

Veteriner kliniğine vardığında Dr. Hanson, Reggie'nin büyüklüğü ve yılan ile Cassandra arasındaki bariz sevgi karşısında gözle görülür bir şaşkınlık yaşadı. Paylaştıkları alışılmadık bağ karşısında hayrete düşmekten kendini alamadı. Cassandra'nın durumu açıklamasını dinledikten sonra Dr. Hanson Reggie'yi muayene etmeyi kabul etti. Olağandışı bir şey yutmuş olabileceği için en uygun hareket tarzının yılanın karnına ultrason çekilmesi olacağını önerdi.

Kan tahlili ve röntgen de dahil olmak üzere bir dizi test yaptı. Veteriner ultrasonu gerçekleştirirken alnı çatıldı ve asistanına baktı. Bu Cassandra'nın kalbinin endişeyle çarpmasına neden oldu. Ne gözlemliyor olabilirdi ki?!

Cassandra ultrason ekranına bakarken kalbi inançsızlıkla çarpıyordu. Gördüğü şey sevgili evcil yılanı hakkındaki algısını yerle bir etmişti. Reggie'nin hasta olabileceğinden ya da alışılmadık bir davranış sergileyebileceğinden şüphelenerek veterinere götürmüştü ama gerçek, hayal ettiğinden çok daha kötüydü.

Cassandra'nın aklı karmakarışıktı. Sevgili evcil hayvanının gerçek doğasına nasıl bu kadar kör kalabilmişti? Haftalardır Reggie'nin gerçek niyetinden habersiz, onun vücuduna sarılmış halde mışıl mışıl uyuyordu. Şimdi bunu düşünmek bile tüylerini diken diken ediyordu. Ne yapmıştı?!

Veteriner daha sonra beslenme ve uyku düzeni de dahil olmak üzere yılanla ilgili bir dizi konu hakkında sorular sordu. Bu noktada Cassandra her gece yaptıkları bağlanma ritüelini açıkladı. Soğukkanlılığını korumaya çalışarak, "Cassandra, korkarım bazı tedirgin edici haberlerim var," dedi. Ona ultrasonu göstermeye karar verdi.

Ultrason sonuçlarını sunduğunda Cassandra neye baktığını anlayamadı. Pitonun midesi tamamen boş görünüyordu ve bu durum Cassandra'nın kafasını karıştırmıştı. Veteriner, Cassandra yatakta yatarken yılanın genellikle vücudu boyunca uzanıp uzanmadığını ve etrafında kıvrılıp kıvrılmadığını sordu. Cassandra başını sallayarak "Evet," diye onayladı.

"Gördüğünüz gibi," diye devam etti veteriner, "Reggie'nin midesi tamamen boş, ki bu onun boyutlarında bir piton için oldukça sıra dışı bir durum. Sanırım vücudunu büyük bir yemek için hazırlıyordu ve bu yüzden yemiyordu." Yılanlar, çenelerini açma konusundaki olağanüstü yetenekleri sayesinde kendilerinden çok daha büyük avları tüketebilirler.

Cassandra buna inanamıyordu. "Ama ne yemeye hazırlanıyor olabilir ki? Ona çeşitli yiyecekler sunmaya çalıştım ama hepsini reddetti," diye çaresizce kekeledi.

ASLINDA BİR AVDI

Dr. Hanson duraksadı, Cassandra ile göz göze gelmeden önce devasa pitona baktı. "Bayan Turner, sanırım Reggie sizi avı olarak ölçüp biçiyor" derken sesi endişeyle doluydu.

Piton Cassandra'nın yanına uzanarak aslında onun boyutlarını ölçüyordu. Aslında Reggie bir sonraki önemli yemeğine nasıl yaklaşacağının provasını yapıyordu. Zamanını bekliyor, avını yakalamak için en uygun anı kolluyordu.

Cassandra'nın yüreği ağzına geldi ve kulaklarına inanamadı. Kekeledi, "Bu imkânsız! Reggie bana asla zarar vermez. Aramızda özel bir bağ var! O benim yoldaşım, arkadaşım!"

Dr. Hanson içini çekerek cevap verdi: "Nasıl hissettiğinizi anlıyorum ama Reggie hâlâ vahşi bir hayvan ve içgüdüleri çok güçlü. Kendi güvenliğiniz için uyku düzeninizi yeniden gözden geçirmenizi ve bunu ciddiye almanızı tavsiye ederim."

Sevgili Reggie'sinin o uyurken onu tüketmeye hazırlanıyor olabileceğini fark ettiğinde omurgasından aşağı bir ürperti geçti. Bağlanma olarak düşündüğü şeyin Reggie'nin onu potansiyel bir av olarak değerlendirmesinden başka bir şey olmadığını anlamak zordu. Yılanın geceleri kendisini izleyip izlemediğini düşünmüş olması şimdi rahatsız edici görünüyordu. Gerçekte, onu izliyor ve sabırla bir sonraki yemeğini bekliyordu.

Cassandra Reggie'yle birlikte klinikten ayrılırken zihni korku, inançsızlık ve kalp kırıklığının karışımıyla dolup taşıyordu. Sevdiği yılanla Dr. Hanson'ın tarif ettiği yırtıcıyı bağdaştırmakta zorlanıyordu. Durumu düşünürken, zor bir karar vermesi gerektiğini biliyordu. Reggie ile paylaştığı bağı korumak için hayatını riske atmaya değer miydi, yoksa kendini korumak için gerekli önlemleri almalı mıydı?

İtirazlarına rağmen Cassandra gerçekleri görmezden gelemezdi. Dr. Hanson pitonların fırsatçı avcılar olarak bilindiğini ve Reggie'nin davranışının büyük bir yemeğe hazırlanan bir yılanla uyumlu olduğunu açıkladı. Cassandra'yı Reggie'yle yaşama durumunu yeniden gözden geçirmeye çağırdı ve ona daha uygun bir ev bulmasını önerdi.

Cassandra eve döndüğünde aklı başından gitmişti. Çok sevdiği bu yaratığın kendisine zarar verebileceğini bir türlü kabullenemiyordu. Gerçeği öğrenmesi gerekiyordu. Seçeneklerini gözden geçirirken zihni hızla çalışmaya başladı.

TEST ETMEK İÇİN PLAN YAPTI

O gece Cassandra, Reggie'nin niyetini test etmek için bir plan yaptı. Yatağına gerçek boyutlarda bir manken yerleştirdi ve onu kendi kokusuyla kapladı. Sonra odanın köşesine saklandı ve Reggie'nin her hareketini izledi.

Reggie yatağa doğru sürünerek ilerledi ve mankene dikkatle baktı. Cansız figürün etrafında dönmeye başladı, vücudu her döngüde daha da sıkılaşıyordu. Cassandra, Dr. Hanson'ın uyarısının doğru olabileceğini anlayınca kalbi göğsünde çarpmaya başladı.

Reggie mankeni sıkıca kavradığında, çatlayan plastiğin o eşsiz sesi odada yankılandı. Cassandra bir nefesi bastırdı, gözleri yaşlarla doldu. Bunu daha fazla inkâr edemeyeceğini biliyordu. Reggie, sevgili pitonu, başından beri onu tüketmeye hazırlanıyordu.

Cassandra zor bir karar vermesi gerektiğini biliyordu. Reggie'yi çok seviyordu ama kendi güvenliği her şeyden önce geliyordu. Kalbi kırık bir şekilde egzotik hayvan kurtarma merkeziyle temasa geçti ve ona yeni, uygun bir yuva bulmalarını sağladı.

Aralarındaki bağa rağmen Reggie'nin güçlü içgüdüleri olan vahşi bir hayvan olduğunu ve onun yanında gardını düşürmenin asla güvenli olmadığını fark etti. Bu ona ne kadar acı verse de, kendini korumak için harekete geçmesi gerektiğini biliyordu.

Sonraki birkaç günü onun gidişine hazırlanarak, hayatının bu kadar önemli bir parçası haline gelen yılana veda ederek geçirdi. Sonra bir sabah korktuğu şey başına gelmişti. Kurtarma ekipleri Reggie'yi götürmek için geldiklerinde Cassandra gözyaşlarını tutmakta zorlandı. Reggie'nin pullarını son bir kez okşadı ve fısıldayarak vedalaştı.

Onu kamyonlarına yüklediklerinde, Reggie'nin paylaştıkları sevgiyi ve yarattığı tehlikeyi anlayıp anlamadığını merak etmekten kendini alamadı. Onun götürülüşünü izlerken acı tatlı bir an yaşadı. Acı verse de, bunun en iyisi olduğunu biliyordu.

KOMŞULARININ TUTUMU

Cassandra'nın Reggie'yle yaşadıklarının haberi Bar Harbor'da hızla yayıldı ve bir süre kasabanın diline düştü. Dedikodulara rağmen, bazı olumlu ve nazik tepkiler de vardı. Başlangıçta Cassandra'nın yılanla kurduğu alışılmadık bağa temkinli yaklaşan bazı komşular, olanları duyduktan sonra endişelerini ve desteklerini dile getirdiler. Yardımlarını ve sempatilerini sundular.

Cassandra, toplumun anlayışı ve nezaketi için minnettardı. Yaşadığı deneyimin kendisini komşularına daha da yakınlaştırdığını hissetti. Bar Harbor gibi herkesin birbirini tanıdığı küçük bir kasabada, insanların zor zamanlarda birbirlerine destek olmak için nasıl bir araya gelebildiklerini görmek yüreklendiriciydi.

Zaman geçtikçe Reggie'yi kaybetmenin acısı azalmaya başladı. Cassandra onun geride bıraktığı boşluğu doldurmak için yeni yollar buldu. Egzotik hayvan kurtarma merkezinde gönüllü olarak çalışarak ihtiyacı olan diğer hayvanların bakımına yardımcı oldu. Oradaki deneyimleri sayesinde sevginin tek bir canlı ya da formla sınırlı olmadığını, en beklenmedik yerlerde bile bulunabileceğini öğrendi.

ONUN YERİNİ BUKALEMUN ALDI

Bir gün gönüllü olarak çalışırken Cassandra, merkezin arka tarafındaki küçük bir muhafazaya doğru çekildiğini hissetti. Orada Cammie adında bir bukalemun keşfetti. Reggie ile paylaştığı eşsiz bağın yerini asla tutamayacağını bilmesine rağmen, bu minik yaratıkla arasında anında bir bağ oluştuğunu hissetti. Cammie'yi evlat edinmeye karar verdi ve ona sevgi dolu bir yuva ve yeni bir başlangıç sağladı.

Cassandra'nın komşuları yeni arkadaşını daha çok kabullenmişlerdi ve bukalemunun Cassandra'nın canlı kıyafetlerine uyacak şekilde renk değiştirmesine hayret ediyorlardı. Bar Harbor'da hayat normale döndü ve bir pitonla yatan kadın hakkındaki fısıltılar arka planda kaybolmaya başladı.

Cassandra'nın yolculuğu ona aşkın sınırlarını ve bazen ona eşlik eden tehlikelerin farkına varmanın önemini öğretmişti. Cammie'yle yeni bir sayfa açarken, Reggie'yle ilgili anılarına sıkı sıkıya sarıldı ve onların her zaman hikâyesinin bir parçası olacağını biliyordu.

Kalp acısı ve kayıplar sayesinde Cassandra kendi gücünü ve direncini keşfetmişti. Aşkın güçlü olabileceğini ama asla gerçeği görmesini engellememesi gerektiğini öğrenmişti. Sonunda yeni hayatında teselli bulmuş, kurduğu bağlantılara değer vermiş ve önündeki maceraları dört gözle beklemeye başlamıştı. Ve böylece, her gece bir yılanla yatan kadının hikâyesi, kişisel gelişim, iyileşme ve aşkın kalıcı gücüne dair bir hikâyeye dönüştü.