Bir süredir geçimsizlik yaşayan çift boşanmaya karar verdi. Dava açan kadın, kocasının kendisiyle ilgilenmediğini, hamileliği ve doğum sırasında yanın olmadığını ve vaktinin çoğunu işte geçirmesini neden göstererek maddi ve manevi tazminat talep etti. 

Aile Mahkemesi, tarafların boşanmasını hükmetti ancak tazminat taleplerini geri çevirdi. Davacı kadın ise kararı temyize gönderdi. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi,  eşinin hamilelik döneminde bile eve yeterince zaman ayırmayan kocanın tam kusurlu olduğuna karar verdi. 

Yargıtay kararında şu ifadelere yer verildi:

“≈ eşini ve kayın validesini eve almayan, sonrasında ise eve gelmeyen ve gelmek istemediğini bildiren, özel günlerde dahi eşinin yanında bulunmayan erkek boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurludur. Bu kusurlu davranışlar aynı zamanda davacı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Kusurun ağırlığı tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile hakkaniyet kuralları gözetilerek kadın yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi uyarınca manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde manevi tazminat talebinin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme kararının oy birliği ile bozulmasına karar verilmiştir.”