Orta düzeyde güneş ışığı aslında bizim için oldukça iyidir. Bir video oyununun bir sonraki seviyesini geçmeyi, Netflix'te sürükleyici yeni bir diziyi art arda izlemeyi veya sayfaları çeviren bir kitabın bir bölümünü daha okumayı tercih ettiğinizde, dışarı çıkmak gerçekten zor gelse de, bu ışınları elde etmenin çok önemli olduğu ortaya çıkıyor. hayatta kalmak için. Yeterli güneş ışığı ölümcül olabilir. Yayınlanan yeni bir çalışma, asırlık bir mumyanın yardımıyla D vitamininin ne kadar önemli olduğunu inceliyor.

Almanya merkezli bir bilim insanı ekibi, Rönesans döneminde çocukluğun nasıl bir şey olduğunu daha iyi anlamak için en ileri bilimsel teknikleri tarihsel kayıtlarla birleştirerek çocuk mumyasını inceledi. Bilimsel keşiflerin ve sanatsal yaratıcılığın arttığı 14. ve 17. yüzyıllar arasındaki dönem. Kript içindeki koşullar yumuşak dokuları koruyarak doğal bir mumyalama sürecine olanak sağladı. Bu yumuşak doku, çocuğun hayatı ve zamansız ölümü hakkında kritik bilgiler içerir. Belgede ekibin yalnızca ölüm nedenini değil aynı zamanda çocuğun kimliğini de nasıl belirlediği anlatılıyor.

17. yüzyıldan kalma bir mumya
Avusturya aristokrasisinin bir üyesi olan çocuk mumya, ipek kapüşonlu bir paltoya sarılmış halde bulundu.
Sanal otopsi ve radyokarbon testi, ekibin vücuda ve yumuşak dokulara daha iyi bakmasına, aynı zamanda aile kayıtlarına ve cenazeden bazı önemli maddi ipuçlarına bakmasına yardımcı oldu. Münih-Bogenhausen Akademik Kliniği'nden Andreas Nerlich ve makalenin başyazarı bir açıklamada "Bu yalnızca bir vaka" dedi, "fakat o dönemde erken bebek ölüm oranlarının genellikle çok yüksek olduğunu bildiğimizden, gözlemlerimiz daha yüksek sosyal sınıflarda bile bebeklerin genel yaşamlarının yeniden yapılandırılmasında önemli bir etkiye sahip olabilir."

Sanal otopsiyi gerçekleştirmek için Bir BT taraması kullanıldı; burada ekip, çocuğun o zaman yaklaşık bir yaşında olduğunu tahmin edebildi. Korunan yumuşak doku, çocuğun yaşına göre fazla kilolu olduğunu da gösterdi.
Ancak çok beslenmek her zaman iyi beslenmek anlamına gelmez. Kaburgaları, raşitik tespih adı verilen bir yapıya sahipti; bu, onları hatalı şekillendiriyordu ve genellikle şiddetli raşitizm veya iskorbüt vakalarında görülüyordu. Kilo almasına yetecek kadar yiyecek almasına rağmen hâlâ yetersiz beslendiği anlaşılıyor.

Viral otopsinin derinliklerine inildiğinde, kalıntılarda zatürreye özgü akciğer iltihabı olduğu görüldü. Raşitizm hastası çocuklar zatürreye karşı daha savunmasızdır ve bu beslenme yetersizliğinin onun erken ölümüne katkıda bulunması muhtemeldir. Nerlich, "Obezite ile ciddi vitamin eksikliğinin birleşimi, yalnızca genel olarak 'iyi' bir beslenme durumu ve neredeyse hiç güneş ışığına maruz kalmama ile açıklanabilir" dedi. "Önceki toplumların yüksek aristokrat bebeklerinin yaşam koşullarını yeniden düşünmeliyiz."
Olası ölüm nedenini belirledikten sonra ekip dikkatini çocuğun kimliğini bulmaya yöneltti. Giysiler onun ipekten yapılmış uzun, kapüşonlu bir paltoyla gömüldüğünü gösteriyordu. Ayrıca güçlü Starhemberg Kontları için özel olarak ayrılmış bir mezarlığa da gömüldü.

Arazi tapu sahipleri (genellikle ailenin ilk doğan oğulları) ve eşleri bu mezara gömülürdü. Deri örneğinin radyokarbon tarihlemesi, çocuğun MS 1550-1635 yılları arasında gömüldüğünü ve muhtemelen bir Starhemberg Kontunun ilk doğan oğlu olduğunu gösteriyor. Mezarın yönetimini detaylandıran tarihi kayıtlara göre, cenaze töreni muhtemelen MS 1600 civarındaki bir yenileme sonrasında gerçekleşti. Aynı zamanda mezarlığa gömülen tek bebek oydu.
Nerlich, benzersiz cenaze töreniyle ilgili olarak "Ailedeki diğer bebeklerin akıbeti hakkında hiçbir veriye sahip değiliz" dedi Nerlich. "Verilerimize göre bebek büyük olasılıkla [Kont'un] aile mezarlığının inşasından sonra doğan ilk oğluydu, bu nedenle özel bakım uygulanmış olabilir."
Bilim ve tarihin başarılı kombinasyonu kullanılarak bunların, Starhemberg Kontu'nun ilk oğlu Reichard Wilhelm'e ait olduğuna inanılıyor. Çocuk, büyükbabası ve adaşı Reichard von Starhemberg'nin yanına gömüldü.
Bu çalışma insan kalıntılarını içerdiğinden, Linz Piskoposluğu, Yukarı Avusturya ve yerel kilise yetkilileri tarafından onaylanması gerekiyordu. Halen mevcut olan aile şubesinin başkanı araştırmaya onay verdi.