Anadolu insanının geleneksel kültür beşiği ailedir. Ana kucağı kadar sıcak, içten, şefkatli, merhametli, affedicidir. Ailenin direği atadır. Ata anadır, babadır. İnsanı kamildir.
Aile kültürümüzde atamız dedemiz Hünkar Hacı Bektaş Veli’mizin şu öğüdünü rehber edinmemizi kulağımıza üflemiştir:
Ey oğul ‘Elin açık, gönlün açık, sofran açık olsun.
Ayıpları ört, sırları tut, öfkeni de yut.’
Bu öğüt hep kulağımıza küpe olmuştur. Bizi olgunlaştırmıştır. Kayıtsız kalmamamızı öğretmiştir. Alçak gönüllü olmamız bundandır. Haksızlıklar önünde diz çökmememizi tembihlemiştir.
Gün olur ailemizde biri bir hata yaptığında aramızda halletmemiz ondandır. Aile bireyini canımız pahasına koruruz hata yapmaması için hasbihal ederiz.
Ailemize yönelen bir komploya karşı uyarıcı oluruz, karşı dururuz hep birlikte…
Ailenin birliği, dirliği her daim dikkat edilmesi gereken bir düsturdur Anadolu insanı için.
Kadim felsefi batıni öğreti ile yola revan olur benim güzel ailem, bizim can ailelerimiz…
Öfkenin yanlış yola sevk edeceğini bilmek gerek.. Hatayı ifşa etmeden, ayıbı örtmek gerek. Aksi halde aile birliğinin sağlanamayacağını bilir Anadolu’nun aydınlık insanları…
Olur ya bir gün gelir de aile bireyinin hatasını ifşa ederse ve zarar veren bir tutum içine girerse, o birey aileden atılmaz lakin düşkün olur. İşte o zaman vay ki vay!
Kadim Anadolu yaşam kültüründe düşkünün selamına durulmaz, selam verilmez. Bu öyle ağır bir hükümdür ki hata yapan kişiyi olgunlaştırır. Düşkün yola girmek için, demirden leblebiyi yutmak ve ateşten gömleği giymek için çabalar. Anlayacağımız düşkün için yeni bir başlangıçtır girdiği, yaşadığı demi devran…
Demek ki neymiş? Aile arasında hata yaparak o hatanın altında eziklik hissetmemek için olgun insan olma azmini yitirmemek gerek… Öfkeyi yutup, ayıbı örtmek gerek…
Bin yıllık Anadolu inanç geleneğinde, Hakk Muhammed Ali öğretisinin ışığında kamil insan olmak temel amaçtır. Kamil İnsan Hakk’a yakındır. İncinse de incitmeyendir.
Ailemizin iyi gününde de kötü gününde de birlik temel görevdir. Bu görev mücadele azmimizi pekiştirir, alnı açık başı dik bir kişiliğe yöneltir.
Bizler, Anadolu’nun aydınlık insanları olarak;
‘Acıyı bal eyleriz…’
‘Sıratı yol eyleriz…’
Kıyamayız hiçbir cana…
O can ki Hakk’ın emanetidir bize.
Yolumuz cahil insanı olgunlaştırmak için her birimize önemli görevler bahşetmiştir. Hakk’ın hanesi gönlümüzdür. Hanemiz gönüldür. Hakk’a gönülden bağlıdır Ailemin her bireyi…
Ailemde bir tek ‘ihanet’in affı yoktur. Tüm azaplar onadır. Çünkü ‘ihanet’ affedilmeyen ve aileyi inciten bir haldir…
Aşk-ı muhabbetlerimle…
