Artık büyük dil modelleri insan konuşmasında uzmanlaştığına göre, birçok kişi yapay zekanın hayvanlarla konuşması için ne gerektiğini merak ediyor.

İki nörobiyolog, Current Biology'de yayınlanan yeni bir makalede cevabı tartışıyor :

İsrail'deki Tel Aviv Üniversitesi'nden Yossi Yovel ve Oded Rechavi, makinelerde insan zekası için bir eşik sağlayan Turing testine saygı duruşunda bulunarak, "Doktor Dolittle meydan okuması" adını verdikleri şeyi tanıtıyorlar.

Zorluk, bir hayvanla iletişim kurarken üç ana engelin üstesinden gelmek için yapay zeka tabanlı, büyük bir 'dil' modeli gerektiriyor.

Hayvanın kendi iletişim sinyallerini kullanmak zorundadır. Hayvan, insan komutlarına yanıt veren bir köpek gibi yeni sinyaller öğrenmemelidir .

Bu sinyalleri, bilim adamlarının bilinen bir kuş alarmını kuşlara geri vermesi gibi, sadece kur yapma veya tehdit edici durumlarda değil, çeşitli davranışsal bağlamlarda kullanmak zorundadır.

Ve hayvanda "sanki bir türdeş [kendisine benzer bir hayvan] ile iletişim kuruyormuş ve bir makine değilmiş gibi" ölçülebilir bir tepki üretmelidir.

Örneğin bal arısını ele alalım. Yiyeceklerin yeri hakkında koloni ile iletişim kurmak için bir sallanma dansı gerçekleştirir. Bilim adamları bu bilgiyi "hacklemeyi" başardılar ve hareketleriyle diğer arıları yakalayabilen ve onları belirli bir noktaya yönlendirebilen robotik bir arı yarattılar .

Bu, birinci ve üçüncü noktadaki Doktor Dolittle mücadelesini yerine getirir. Ancak dans yalnızca bu tek bağlam için işe yarar. Bilim adamları hala bir arıya ne istediğini veya nasıl hissettiğini soramazlar.

Artı, yukarıdaki kutuların üçü de işaretlenmiş olsa bile, hayvanlarla hiçbir zaman birçok evcil hayvan sahibinin veya hayvanseverin isteyeceği düzeyde iletişim kuramayabiliriz.

Bir algoritma bir gün bize evcil kedimizin sevgisini veya hayal kırıklığını ifade ettiğini söyleyebilse de, nasıl hissettiğini sormanın bir yolu olmayabilir. İnsan dili, diğer hayvanlara yayılmayan şekillerde benzersiz olabilir. 'Benmerkezci dünyamız' kavrayabildiğimiz her şeyi sınırlar.

Filozof Ludwig Wittgenstein'ın dediği gibi , "Aslan konuşsa bile biz onu anlayamayız."

Wittgenstein haklıysa, Yove ve Rechavi , "[bir kediye] 'nasıl hissettiklerini' asla soramayacağız veya ChatGPT'nin zaten Fransızca'da CatGPT anlamına geldiğini (ve bunun komik olabileceğini) açıklayamayacağız" diye yazıyorlar .

Muhtemelen fark ettiğimizden çok daha fazla bilgi içeriyor, Yovel ve Rechavi , "kaynağın kalitesi hakkında ince dokunsal ve akustik sinyaller dahil" diyor.

Araştırmacılar, "Kodu kırması istenirse, bu verilerin de toplanması ve AI algoritmasına beslenmesi gerekir, ancak başka hangi veri türlerinin kaydedilmesi gerektiğinden bile emin değiliz" diye ekliyor .

Öte yandan, primat iletişiminde ustalaşmak, bizimkine en yakın olduğu için daha kolay olabilir. Ancak AI modellerinin, vahşi doğada uzun vadeli primat gözetimi gerektirecek büyük miktarda veri üzerinde eğitilmesi gerekecek. Bu bilgi nereden gelecek?

Toplanıp kullanılabilse bile, bilim insanlarının, bir makinenin kendileriyle iletişim kurma girişimini duyduklarını ve anladıklarını belirten, primatlardan gelen 'doğal bir tepkiyi' ölçmeleri gerekecek.

Sinirsel kayıtlar bu konuda yardımcı olabilir ancak bazı durumlarda nesnel anlayışı kanıtlamak imkansız olabilir.

Yovel ve Rechavi, gelecekte yapay zekanın hayvan iletişimini daha iyi anlamak için kullanılabileceğini düşünüyor ancak Doktor Doolittle gibi hayvanlarla iletişim kurmamıza yardımcı olmayabileceğini kabul ediyorlar.

Nörobiyologlar ise, AI'nın gücü "bir milyon kat" artsa bile, şu anda hayvanlarla konuşmamızı engelleyen bazı engellerin devam edeceğini söylüyor .

Araştırmacılar , "Hayvanlarla hiçbir zaman insan gibi konuşamayacak olsak bile, hayvan iletişiminin ne kadar karmaşık olduğunu anlamak ve ondan faydalanmaya ve onu taklit etmeye çalışmak büyüleyici bir bilimsel çabadır. "diyor.

"Bu nedenle, bilim adamlarını, Doctor Dolittle meydan okuma kriterlerine göre hayvan iletişimini deşifre etmek için yapay zekayı uygulamaya çağırıyoruz..."

Makale Current Biology'de yayınlandı .