Yürüyüşçülerin yüreğine korku salan bir şey varsa o da kilometrelerce uzanan dik bir yokuş tırmanışıdır.
Amansız bir yükseliş tek bir nedenden dolayı zordur: yerçekimi

Yukarı çıkarken, her adımda tüm vücudunuzu kaldırarak ona karşı savaşırsınız. Adım ne kadar dik olursa, bacaklarınızdaki sizi ileri itmek için gereken baskı da o kadar büyük olur. Ve eğer kayda değer irtifalara gidiyorsanız, aynı zamanda kandaki düşük oksijen seviyeleriyle de uğraşmak zorunda kalacaksınız , bu da kendinizi titrek hissetmenize ve nefes darlığı çekmenize neden olabilir.
Neyse ki, kullanılacak doğru araçları ve teknikleri öğrenmek, sert eğimlerle daha hızlı ve daha verimli bir şekilde başa çıkmanıza yardımcı olacaktır.

Daha kısa adımlar atın

Kendinizi hızlı bir şekilde zirveye çıkarmak için büyük, yavaş adımlar atmak, quad kaslarınızı yıpratmanın kesin bir yoludur. Richards, bunun nedeninin daha uzun adımların dizinizin her zaman bükük olacağı ve kaslarınızın tırmanış boyunca aktif kalacağı anlamına gelmesi olduğunu açıklıyor. Bunun yerine daha hızlı ve kısa adımlar atın.
Bisiklete binmek gibi düşünün. Yokuş yukarı bisiklet sürerken daha düşük bir vitese geçmek, düz arazide sahip olduğunuz tempoyu korumanıza olanak tanır; her pedal çevirdiğinizde daha az zemin kat edersiniz (etkili olarak daha yavaş gidersiniz), ancak daha az dirence sahip olursunuz, dolayısıyla kaslarınız daha iyi hisseder. Yokuş yukarı yürüyüşte de durum aynıdır: Her zamanki gibi aynı hızda daha kısa adımlar atmak daha az direnç sağlar ve tırmanışı kolaylaştırır.
Adımınızı kısalttığınızda dikkatinizi bacaklarınıza verin. Her adım attığınızda, ağırlığınızı diğer bacağa aktarmadan önce önünüzdeki bacağınızı tamamen düzleştirin. Bu, kemiklerinizin vücudunuzun yükünü bir anlığına taşımasını sağlar ve kaslarınızdaki baskıyı azaltır. Her ne kadar bu dinlenme anı önemsiz görünse de Richards, tüm bu saniyelerin uzun bir yokuş yukarı mücadele sırasında çok daha az yorgunluğa yol açtığına dikkat çekiyor.

Güvenilir trekking batonlarınızdan yardım alın

Bilim, trekking batonlarının yokuş yukarı yürüyüşlerde kullanışlı bir araç olduğunu göstermiştir . Kaslarınızdaki ve eklemlerinizdeki yükün bir kısmını alır, bacaklarınızın sizi yukarı doğru itmesine yardımcı olmak için kollarınızı davet eder ve eğilip birkaç dakika dinlenmeniz gerektiğinde alnınızı dinlendirmek için harika bir yer sunar.
Tüm faydalardan yararlanmak için bunları nasıl doğru kullanacağınızı öğrenmek çok önemlidir. Her adımda, kolunuzu ileri sürdüğünüz ayağın aksi yönüne doğru sallayın ve direği sağlam bir şekilde yere yerleştirin. Tırmanış özellikle dikse, her iki çubuğu aynı anda sallayıp, sağlam bir şekilde dikerek ve kendinizi yukarı iterek ekstra destek alabilirsiniz.

Ara ver

Önünüzde uzun bir uğraş varken mümkün olduğu kadar hızlı bir şekilde zirveye çıkma isteğine kapılabilirsiniz. Ancak yürüyüşünüzün amacı eğlenmekse, onu zorlamanız gerektiğini düşünmeyin.
Richards, "Ara vermeniz gerekiyorsa ara verin" diyor. Çantanızı çıkarmadan 30 saniye duraklamak bile moralinizi yükseltmede ve kaslarınıza biraz dinlenme sağlamada son derece yararlı olabilir.
Eğer canlanırsanız çantanızı 10 dakikalığına çıkarıp bir şeyler atıştırmaktan çekinmeyin. Ya da manzaranın keyfini çıkarmak için bir kütüğe birkaç saniye yaslanmanın sizi motive etmek ve ilerlemek için yeterli olduğunu düşünüyorsanız, bunu yapın. Her iki durumda da düzenli nefes alırsanız o kadar çabuk yorulmazsınız.

Yemek yemeyi unutma
Yokuş yukarı yürümek çok fazla kalori yakar, bu nedenle vücudunuza enerji vermek için onu düzenli olarak beslediğinizden emin olun.
Ne sıklıkla yakıt ikmali yapacağınız, nasıl hissettiğinize bağlıdır, ancak düz arazi yürüyüşlerinde genellikle yediğiniz şeyleri daha sık yemenizi önerir. Bu nedenle, düz zeminde yürüyüş yaparken genellikle her iki saatte bir meyve veya başka atıştırmalıklar yerseniz sıklığı saatte bire çıkarmayı düşünebilirsiniz.
Büyük bir tırmanıştan önce çok yemeyin tabii. Tüm yol boyunca midenizde bir kaya varmış gibi hissedeceksiniz; tabii eğer bağırsaklarınızda kalmayı başarabilirse.

Daha hızlı ol
Geleceğinizde zorlu bir yürüyüş varsa ve hazırlıklı olmak istiyorsanız vücudunuzu buna göre eğitebilirsiniz . Richards, bunu yapmanın en iyi yolunun, tercihen dolu bir sırt çantasıyla yokuş yukarı yürümek olduğunu söylüyor.
"Tepelere ne kadar alışırsanız vücudunuz onlarla o kadar iyi başa çıkar" diyor.
Yakınınızda tepe yoksa merdiven basamağı işinizi görecektir. Hareketi taklit etmek güçlenmenize yardımcı olacaktır ancak Richards, açık havada mükemmel aralıklı basamaklardan çok daha fazla değişkenin olduğunu söylüyor; örneğin ısı, engebeli zemin...Bu nedenle mümkün olduğunda her zaman uygun olanı seçin.

En hızlı veya en verimli tırmanıcı olmak için kendinize baskı yapmayın; acele etmeyin ve kendi hızınıza saygı gösterin. Sonuçta Richards, yürüyüşün eğlenceli olması gerektiğini söylüyor.