İzmir, insanı güzelleştirir

İzmir, insanı güzelleştirir.

Özgürleştirir.

Hoşgörülü yapar.

Bakın, Akp'nin İzmir büyükşehir belediye başkan adayı Nihat Zeybekci diyor ki…

“İzmir, Anadolu'nun en güzel şehri.”

“Havası güzel, güneşi farklı, denizi güzel.”

“İzmir, mahallenin en güzel kızı.”

“İzmir nezaketli bir yer.”

“Kimseye oyunu bana ver demem, bunu saygısızlık olarak görürüm.”

“Rakıma dokunma diyorlar, eyvallah.”

“Yerli içki üretimini biz arttırdık.”

“İzmir şarabını uluslararası marka yapmak istiyorum, bağcılığın gelişmesi için özel enstitüler kuracağız.”

“Şarap, ekonomidir.”

“İçkili yerleri sınırlamam.”

“Ben diyanet işleri başkanı değilim, müftü değilim, orası beni ilgilendirmez.”

“İzmirlinin yaşam tarzına kimse karışamaz, kimsenin yaşam tarzı kimseyi ilgilendirmez.”

“Şu parti bu parti diye insanları yargılamamak lazım, insanları bölmemek lazım, CHP'liler kardeşimdir.”

“İzmir'i Akp'li yapmaya çalıştık, halbuki Akp'yi İzmirli yapmamız lazım.”

Ne güzel değil mi?

Halbuki eskiden…

Denizli belediye başkanıyken, içkili mekanları vebalıymış gibi, ahlaksızlıkmış gibi, şehrin dışına sürüyordu.

“Bize gerici demişler olsun be, biz onlara çüş demek için gerideyiz” diyordu.

“Benim yetkimi kullandırtmayacaksın öyle mi, bir sabrederim, üç sabrederim, sonra kafanı kırarım ben senin” diyordu.

“CHP'liler doğuştan özel ya, onlar beyaz biz zenciyiz ya, onlar bizimle aynı otobüse binmezler” diyordu.

“Bize tezgah yapmayı aklından geçirenin aklını uçururuz, herkes haddini bilsin” diye tehdit ediyordu.

Asabiydi.

Gergindi.

Asık suratlıydı.

Bağırıyordu.

Emrediyordu.

Şimdi?

Mis gibi oldu.

Çiçek gibi oldu.

Gülümsüyor.

Espri yapıyor.

Güzellikten bahsediyor, nezaketten bahsediyor, özeleştiri yapıyor.

Bambaşka bir insan oldu.

Giyim tarzı bile değişti.

Kot pantolonlar giyiyor, spor montlar giymeye başladı, kravatı çıkardı attı, spor gömlekler giyiyor, basının önüne böyle çıkıyor.

Sözcü gazetesi için mesela…

“Efendilerinin gece pislik silmek için kullandıkları paçavra” diyordu.

“Yalayıcılar” diyordu.

“Yalanlar üreten şerefsizler” diyordu.

“Utanmazlar” diyordu.

“Ahlaksızlar” diyordu.

Şimdi?

Sözcü gazetesini ziyaret ediyor.

Emin Çölaşan'la sohbet ediyor.

İzmir, insanı işte böyle güzelleştirir.

Özgürleştirir.

Hoşgörülü yapar.

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYIN 

Önceki ve Sonraki Yazılar
Yılmaz Özdil Arşivi