Sokaklarda yaşayan bir evsizdi.... Birgün yolda bulduğu cüzdan ile nutku tutuldu...

Çoğu insan tarafından görmezden gelinirler, ancak bazen bir kişi daha az şanslı birinin hayatını değiştirmeyi kendine görev bilir. Bugün size Chester Gibson ve sokakta bulduğu bir cüzdanın hikayesini anlatacağız.

KARDEŞİ DOLANDIRDI SOKAKLARA DÜŞTÜ

Chester Gibson zor günler geçirmiş. On yıl önce kardeşi onu dolandırarak tüm parasını almış. Ev sahibi onu evden atmış ve o zamandan beri Chester, sokaklarda yaşıyor. Geçinmek için dilenmek zorundadır, bu da biraz şans gerektirir.

Sıradan bir sabahtı. Chester, kendisini yağmurdan koruyan bir mağazanın verandasında uyanmıştı. Ne yazık ki kahvaltıya yetecek paraya sahip olabilmek için şimdi yol kenarında dilenmek zorundaydı, yağmur altında...

Chester üç saat boyunca aynı yerde oturmuş, sabah işe gidenlerden hiçbiri onu fark etmemişti. Hepsi işlerine doğru ilerlerken bakışlarını ileriye dikmişti.

Chester'ın "Lütfen yemek için biraz bozukluk ayırın, çok açım" yazılı tabelası tamamen ıslanmıştı. Yağmur dinecek gibi görünmüyordu.

Üç saat sonra, Chester'a gülümseme nezaketini gösteren bir adam geçti. Chester da gülümsedi ve adam şapkasına 10 dolarlık bir banknot bıraktı. Sonunda bir cömertlik gösterisi!

DÜŞEN CÜZDANI GÖRDÜ

Adam yürümeye devam etti, görünüşe göre acelesi vardı. Chester tam kahvaltı almak için 10 doları almak üzereydi ki hayatını sonsuza dek değiştirecek bir şey oldu.

Adam gideceği yere doğru aceleyle yürürken cüzdanı cebinden kaymış ve kaldırıma düşmüştü. Yoldan geçenlerin hiçbiri fark etmemiş gibi görünüyordu ama Chester fark etti. İşte oradaydı. Şansı dönmüştü.
Çünkü cüzdan çok kalın görünüyordu, bu da içinde çok para olduğu anlamına gelebilirdi. Cüzdana doğru yürüdü ve onu aldı. Ama içinde ne olduğunu görünce hemen polisi aradı.

Chester 10 dolarlık banknotla birlikte şapkasını aldı ve korunaklı verandaya geri dönerek cüzdanı inceledi. İçinde toplam 600 dolar vardı. Düşüren adam demek ki üzerinde çok fazla nakit para taşıyordu. Ayrıca içinde bir kimlik kartı ve adamın karısı olması muhtemel kişinin fotoğrafları vardı.

Chester bu parayla ne yapacağını düşünürken, kardeşinin onu dolandırıp parasını aldığı zamanı hatırladı. Kendini ihanete uğramış hissetmişti. Chester'ın ne kadar az parası olursa olsun ya da ne kadar aç olursa olsun, en nefret ettiği şeye dönüşmeye izin vermeyecekti. Bu yüzden polisi aradı.

Chester hikayeyi polise anlattı ve onlar da gelip onu almayı kabul ettiler. Ama geldiklerinde evsiz adamın yırtık pırtık giysilerini ve kirli görünümünü görünce onu kelepçelediler.

Chester itiraz etti ama polis memuru onu dinlemedi. Cüzdanı çaldığı için tutuklandı ve karakola götürüldü.

Karakolda Chester'ın ne söylediği önemli değildi. Kimse evsiz birine inanmayacaktı. Memurların hepsi onun güvenilmez, hatta uyuşturucu bağımlısı olduğunu düşünüyordu. Onu bir hücreye kilitlediler ve cüzdanın sahibini arayarak çalındığını bildirdiler.

Adı Adam Foster olan adam karakola geldi. Hücresindeki Chester'a şaşkınlıkla baktı ve bir açıklama istedi. Polis memurları Chester'ın cüzdanını çaldığını ama şimdi geri alacağını açıkladılar. Chester'ın cebinde buldukları 10 dolarlık banknot da buna dahildi.

"Dur bir dakika" dedi Adam. "Onu ve cüzdanımı nasıl buldunuz?"... Polis memurları birbirlerine baktılar ve sonra birisinin polisi arayıp bir cüzdan bulduğunu söylediğini açıkladılar. Chester daha sonra çalmış olmalı sonucuna vardılar. Zavallı evsiz bir adamın içinde 600 dolar olan bir cüzdanı teslim etmesine imkân yoktu.

Adam polisin hangi telefon numarasının aradığını kontrol etmesini istedi. Kontrol ettiklerinde arayanın aslında Chester olduğunu öğrendiler. Onu bırakmak zorunda kaldılar. Adam ona tüm kalbiyle teşekkür etti ve onu şehir merkezine geri götürmeyi önerdi.

Adam'ın arabasında konuşmaya başladılar. Chester, kardeşiyle aralarında geçenleri ve sonunda evini ve tüm birikimlerini kaybetmesine neden olan olayı anlattı. Adam sadece dinledi. Sonunda araba şehir merkezinde durdu.

Chester arabadan inip Adam'a kendisini bıraktığı için teşekkür etmek üzereydi ki Adam önünde durdukları binayı işaret etti. Bir berber dükkânıydı. Adam, Chester'ın en az iki yıldır yaptırmadığı saç kesimi için ödeme yapmayı teklif etti. Chester memnuniyetle kabul etti.

Chester'ın vahşi saçları ve sakalı usta berber tarafından terbiye edildiğinde, Adam ona köşeyi dönünce kendisini takip etmesini söyledi. Olacaklar hakkında hiçbir fikri olmayan Chester, cömert adama güvenmeye karar verdi. Yağmurlu ve iç karartıcı bir gün olarak başlayan gün, bir anda aydınlık ve fırsatlarla doluydu.

İkili, İtalyan yapımı özel dikim takım elbiseler konusunda uzmanlaşmış bir mağazanın önünde durdu. Adam, Chester'a bu mağazanın sahibi olduğunu ve yeni saç kesimiyle uyumlu olması için kendi seçeceği bir takım elbise vereceğini söyledi.

Chester'ın nutku tutulmuştu. Tüm bunlar bir cüzdanı teslim ettiği için miydi?

Bir saat süren seçim ve provadan sonra Chester'ın üzerine tam oturan bir takım elbisesi vardı. Aynaya baktığında ağlamaya başladı. Kendisini bu şekilde görmeyeli o kadar uzun zaman olmuştu ki.

Evini kaybetmeden önce bile hiç takım elbise giymemişti. Her nasılsa, giymesi gereken şey buymuş gibi görünüyordu. Ama ne yapacaktı ki? Takım elbiseyle dilenecek miydi?

Hayır, takım elbiseyle dilenmek zorunda kalmayacaktı. Adam'ın Chester için bir sürprizi daha vardı.

Adam teşekkür olarak Chester'a, şu andan itibaren Chester geçimini sağlayacak bir iş bulana kadar haftalık 500 dolar harçlık verecekti.

Ayrıca Chester'a gitmesi için geçici ajansların bir listesini de verdi. Yeni takım elbisesiyle.

Chester sadece üç görüşmeden sonra yerel bir şirkette satış elemanı olarak iş buldu.

İşte böyle.

Yolun kenarında ne tür bir insanın oturduğunu ya da hangi koşulların onları bulundukları yere getirdiğini asla bilemezsiniz. Küçük bir nezaket uzun bir yol kat ettirir.

Sizi şaşırtabilirler!