Ligde ilk perde kapanmış. Tribünler kadar futbolcular da yorgun.
Kaslar sert, zihinler dağınık, sakatlar çoğalmış, cezalılar var, bazı yıldızlar Afrika Kupası'nda.
Böyle bir tabloda, futbol takviminin tam da “ara soluk” dediğimiz yerinde, Fenerbahçe ile Beşiktaş Türkiye Kupası’nda karşı karşıya geldi.
Bu nedenle de çok futbolsevere "bu tarihte bu maç olur mu?" dedirtti.
Çünkü Federasyon, ne yazık ki bu işi bir türlü beceremiyor.
Türkiye Kupası’nı parlatamıyor, ona eski cazibesini geri veremiyor.
Takvim karmaşası, sürekli değişen formatlar, ilgisizlik...
Ligdeki yüksek tansiyon, bu turnuvaya bir türlü sirayet etmiyor.
Kupaya bakıldığında, futbolun heyecanı değil, organizasyonun dağınıklığı görünüyor.
Ama futbolun değişmeyen bir gerçeği var: Derbi, derbidir.
Ne eksikler onu küçültür, ne yorgunluk, ne de kupanın itibarı.
Fenerbahçe’de dokuz, Beşiktaş’ta beş önemli futbolcu yok.
Sanki iki takım da bu maça yarım hikâyelerle çıktı.
Fenerbahçe’nin santrforu bile yoktu. Bu yüzden planlar kırpılmış, hamleler sınırlıydı.
Ama yine de iki takım kazanmak için savaştı.
Sahada kalite olmasa bile mücadele vardı.
Ve bu mücadelenin kazananı Beşiktaş oldu.
İlk yarıda iki takım da çok pas hatası yaptı.
Oyun kurmak zor, organize atak üretmek neredeyse imkânsızdı.
Tempo düşük, bağlantılar kopuktu.
Özellikle Fenerbahçe cephesinde yaratıcılık ciddi bir soruna dönüştü. Sarı lacivertliler yıldızlarını adeta sahada aradı.
Kısır oyunu sadece Cerny ve Asensio’nun penaltıdan bulduğu goller, o da kısmen, renklendirebildi.
İkinci yarıya ise daha istekli, daha hırslı başlayan taraf Beşiktaş’tı.
Siyah beyazlılar oyunu öne taşıdı, baskıyı artırdı. İlk dakikalarda yakaladıkları net fırsatlarda kaleci Tarık sahneye çıktı ve gole izin vermedi. Ama uzatma dakikalarında, Fenerbahçe maçlarının skorer ismi Cerny yine sahneye çıktı ve Siyah Beyazlılara maçı kazandırdı.
Beşiktaş için bu gol ve bu galibiyet, elbette önemlidir; derbilerde kazanmak her zaman haneye yazılır.
Beşiktaş kazandı ama maçın hikâyesi kazananın oyunuyla değil, kaybolan futbolla yazıldı.
Bu karşılaşma, Türkiye Kupası’nın bugün ne durumda olduğunun küçük bir fotoğrafıydı.
Yanlış zamanda oynanan büyük bir derbi; yorgun bedenlerle, eksik planlarla, yarım hikâyelerle sahaya sürüldü.
Derbinin ağırlığı maçı ayakta tuttu, ama futbolun kendisi o ağırlığı taşıyacak halde değildi.
Sonuç tabelada 2-1 yazdı.
Ama asıl skor, yine Federasyonun hanesine yazıldı.