Günümüzde sorunlar büyük. Sadece bizde değil, her yerde aynı. Başta ekonomi olmak üzere hele pandemi sonrası devasa sorunlarla karşı karşıyayken... Enflasyon..işsizlik…lojistik…
Sıra dışı durumlara karşı sıra dışı vaziyetler almak gerekir.
Derin sorunlar için çözümler de kapsayıcı olmalıdır.
Türkiye’nin kendine özgü meseleleri de var. Sistemden kaynaklanan aksaklıklar.
Bunların aşılabilmesi için güçlü bir taban, geniş bir temsiliyet şart.
Toplumun büyük bölümünün desteği alınmadan ve rızası üretilmeden kolay kolay meselelerin üstesinden gelemeyiz.
Geçenlerde Saadet lideri Karamollaoğlu rahmetli Ecevit ve Erbakan’ın koalisyonlarından övgüyle bahsetmişti. O dönem yönetiminin verimini hatırlatmıştı. İki gün önce Özgür Özel’e sordum; "Ecevit ve Erbakan beraber Kıbrıs çıkarması yapmışlardı" dedi.
Aklıma şu geldi:
Esasen 7 Haziran’da AKP/CHP koalisyonu kurulmalıydı. Davutoğlu istekliydi. Kılıçdaroğlu da. Erdoğan önledi. Ne yaptı etti, önledi. Toplumsal uzlaşı yolunda büyük fırsat kaçırdık. Hepimiz bedel ödüyoruz.
Biliyorsunuz; artık iktidara gelebilmek için en az yüzde 50+1 gerek. Koalisyonları bitireceğiz dediler; tam tersi oldu. AKP/MHP blok oluşturdu. Buna karşılık muhalefet birleşti. 6 parti beraber hareket ediyor. Türkiye böylesini ilk kez tecrübe ediyor. Eğer altı lider diyalog ve uzlaşma ile yola devam edebilirse… Konuşabildikleri gibi uzlaşmaya da varabilirlerse ülke için şans olur.
Demokrasi farklı fikirlerin bir arada olabilmesine dayanır. 6 parti seçimden sonra toplumsal barışa muazzam hizmet edebilirler.
Kuzey ülkelerinden biliriz. Almanya ve Fransa gibi güçlü Avrupa ülkelerinden de. Koalisyonlarla temsiliyet oranını, seçmen tabanını yüzde 60’lara çıkarmak çok iyi sonuçlar verebiliyor.
Cumhuriyet'in 100. yılında, 2023’de büyük bir toplumsal uzlaşmaya ulaşabilir, sorunları çözebiliriz. ‘Tek adam’ sisteminden ‘ortak akıl’ yönetimine geçebiliriz. Liderlerin basiretine kalmış.
