Yaklaşık 2.975 yıl önce Firavun Siyamun Aşağı Mısır'da hüküm sürüyordu; Çin'de Zhou Hanedanlığı sona erdi; Süleyman, İsrail tahtında Davut'un yerini alacaktı; şu anda Portekiz olan bölgede ise kabileler Bronz Çağı'nın sonuna doğru ilerliyordu. Özellikle, şu anda Odemira'nın bulunduğu Portekiz'in güneybatı kıyısında, tuhaf ve nadir bir şey yaşandı: Kozalarının içinde yüzlerce arı öldü ve en küçük anatomik ayrıntısına kadar mumyalandı.

Keşfedilen kozalar, son derece nadir bir fosilleşme yönteminin sonucuydu; normalde bu böceklerin iskeleti, organik bir bileşik olan kitin yapısından dolayı hızla yok olur.

"Bu arıların korunma derecesi o kadar olağanüstü ki, yalnızca arının türünü belirleyen anatomik ayrıntıları değil, aynı zamanda cinsiyetini ve hatta kozayı inşa ederken annenin bıraktığı monofloral polen kaynağını da tespit edebildik. " diyor Geopark Naturtejo'nun bilimsel koordinatörü Carlos Neto de Carvalho ve Lizbon Üniversitesi - Ciências ULisboa (Portekiz) Bilimler Fakültesi Instituto Dom Luiz'de işbirliği yapan araştırmacı.

Paleontolog, bu keşfe yol açan projenin, yüksek yoğunlukta arı kozası fosillerinin bulunduğu dört paleontolojik alan tespit ettiğini, bu fosillerin bir kenarı bir metre karede binlerce kişiye ulaştığını söylüyor. Bu alanlar, bu bilimsel çalışmanın yürütülmesine güçlü destek veren ve karbon 14 ile tarihlendirilmesine izin veren bir belediye olan Odemira kıyısındaki Vila Nova de Milfontes ve Odeceixe arasında bulundu.

Bu çalışmanın ortak yazarlarından biri olan Andrea Baucon, "Arı ailesine atfedilen 100 milyon yıllık yuva ve kovan fosil kayıtlarına bakıldığında, gerçek şu ki, arıyı kullananın fosilleşmesi neredeyse hiç yoktur" diyor . Siena Üniversitesi'nden paleontolog.

Şimdi keşfedilen ve neredeyse 3000 yıl önce üretilen kozalar, Eucera arısının hiçbir zaman gün ışığını göremeyen genç yetişkinlerini bir lahitteymiş gibi koruyor. Bu, bugün Portekiz anakarasında hala var olan yaklaşık 700 arı türünden biridir. Yeni keşfedilen paleontolojik alan, anne tarafından üretilen ve organik bir polimerden oluşan karmaşık bir iplikle kaplanmış kozaların iç kısmını gösteriyor.

İçeride, bazen larvanın yaşamın ilk zamanlarında besleneceği, annenin bıraktığı monofloral polenden geriye kalanları bulabilirsiniz. Mikrobilgisayarlı tomografinin kullanılması, mühürlü kozaların içindeki mumyalanmış arıların mükemmel ve üç boyutlu görüntüsünün elde edilmesini sağlar .

Arılar dünya çapında 20.000'den fazla türe sahiptir ve insan faaliyetleri nedeniyle popülasyonları önemli ölçüde azalan ve iklim değişikliğiyle ilişkilendirilen önemli tozlayıcılardır. Yaklaşık 3000 yıl önce arı popülasyonlarının ölümüne ve mumyalanmasına yol açan ekolojik nedenleri anlamak, iklim değişikliğine karşı dayanıklılık stratejilerinin anlaşılmasına ve oluşturulmasına yardımcı olabilir.

Güneybatı kıyısı örneğinde, yaklaşık 3000 yıl önce yaşanan iklim dönemi, genel olarak şimdiki kışlara göre daha soğuk ve yağışlı kışlara sahne oldu.

Carlos Neto şöyle açıklıyor: "Kışın sonunda gece sıcaklığındaki keskin bir düşüş ya da halihazırda yağmur mevsimi dışında olan bölgenin uzun süreli su baskını altında kalması, soğuktan ya da boğulmadan dolayı bu küçük arıların yüzlercesinin ölümüne ve mumyalanmasına yol açtı.