Ancak, bu ilkel yöntemin bir şekilde işe yaramış olma ihtimali de var. Timsah dışkısı, vajina ile serviks arasında fiziksel bir bariyer oluşturarak bazı spermlerin yumurtaya ulaşmasını engellemiş olabilir. Kuru dışkının şekillendirilebilir yapısı, tahta veya metal parçası gibi sert bir nesneye göre daha rahat ve etkili bir bariyer oluşturmuş olabilir.

Eski Mısırlılar sadece dışkıya güvenmemişler. Akıllıca bir şekilde bal (güçlü bir antimikrobiyal maddedir ve enfeksiyon riskini azaltır) ve öğütülmüş akasya yaprağı (spermisit laktik asit içerir) karışımı da kullanmışlar. Kulağa iğrenç gelse de mantıklı bir yöntem.

Bu karışımın ne kadar etkili olduğunu kesin olarak bilmesek de, fiziksel bariyer ve sperm öldürücü madde içeren bu temel tarif, antik dünyada sıklıkla kullanılan bir yöntemdi. Talmud'da kadınların sirkeye batırılmış sünger kullandıklarından bahsedilir. Bu yöntem de Mısır versiyonunda olduğu gibi rahim ağzı bariyeri oluştururken vajinal pH'ı sperm için daha az elverişli hale getirirdi. Antik çağdaki diğer kültürler ise kurşun gibi toksik maddeleri yağ, bal veya kaya tuzuyla karıştırarak veya fil dışkısı kullanarak doğum kontrolü yapmaya çalışmışlardır.

Günümüzde bu yöntemler denenemez elbette. Mekanik olarak mantıklı olsalar da modern tıpta yeri yok.
Bu bilgiler, doktorların hastaları Nil Nehri'ne göndermeleri gerektiği anlamına gelmiyor. İnsanlık, güvenilir aile planlaması yöntemleri konusunda uzun bir yol kat etti.

Geçmişte kullanılan bazı ilkel doğum kontrol yöntemleri:
Rahim ağzına metal veya cam yerleştirmek (tehlikeli)
Çeşitli otlar kullanmak (başarı oranları ve ölüm oranları değişkenlik gösterirdi)
Lysol kullanmak (aşındırıcı temizleme sıvısı, rahmi tahrip eder)

Kaynak: popüler science