IŞİD’in elinde aylarca seks kölesi olarak alınıp satılan Ezidi kadınlar Hürriyet’ten İpek Yezdani’ye konuştu. Yezdani, IŞİD’den kurtulmayı başaran Ezidi kadınları Irak’ın kuzeyinde, Dohuk’taki Baadre, Şeriye ve Kepertu mülteci kamplarında bulup söyleşi yaptı. İşte İpet Yezdani’nin kaleminden, korku film senaryolarında bile göremeyeceğiniz IŞİD dehşetinden bazıları…

“PETROLLE TEMİZLEYİP TECAVÜZ ETTİ”

Dalia, 19 yaşında, Irak’ın kuzeyinde Şengal Dağı’ndaki Herdan köyünden. IŞİD’in elinde dokuz ay esir kalan, 4 Nisan 2015’te özgürlüğüne kavuşan Dalia’nın yaşadıklarına ‘vahşet’ demek hafif kalır.  İnsanlık onurunu ayaklar altına alan her türlü taciz, tecavüz, işkenceye maruz kalan, tam 7 kez IŞİD militanları tarafından alınıp satılan Dalia ile konuşurken çok dikkatli davranmaya çalışıyorum.

Konuşurken sık sık duraksıyor, gözleri doluyor, arada susup derin nefes alıp veriyor. Dalia, yaşadıklarını şöyle anlatıyor: Lisede edebiyat okuyordum, son sınıfa geçmiştim. 3 Ağustos sabahı kalktığımda IŞİD militanları köyümüzü basmıştı, herkes kaçıyordu. Bizi yakaladılar, hepimizi bir yerde toplayıp ‘Ya Müslüman olacaksınız ya da öleceksiniz’ dediler. Korkudan hepimiz ‘Tamam’ dedik. Buna rağmen köydeki erkeklerin hepsini toplayıp götürdüler. Bir daha onlardan haber alamadık.

“TÜRKLER DE VARDI”

Kadınları gençler ve yaşlılar olmak üzere iki gruba ayırdılar. Genç kızları çocuklarla birlikte Telafer’e götürdüler. Sonra yanımızdaki 5 yaşından büyük erkek çocuklarını götürdüler, kardeşim de onların arasındaydı. Bizi Telafer’de bir okula kapattılar. Orası köle pazarı gibiydi. Her gün IŞİD’in emirleri (yüksek rütbeli savaşçıları) gelip aramızdan birilerini seçip satın alıyordu. Aralarında Türkler, Almanlar, Çeçenler de vardı. 12-13 yaşlarındaki kızları satın alıyorlardı. IŞİD’cilerin arasından Telaferli bir Türkmen de beni alıp evine götürdü. Evinde karısıyla üç çocuğu vardı.

“BAŞIMI PETROLE SOKTU”

Beş ay onun yanında kaldım. Bir gün Ebu Mustafa diye bir IŞİD emiri gelip beni zorla onun elinden aldı, Aymen isimli Çeçen bir IŞİD emirine hediye etti. Aymen, tecavüz etmeden önce beni saçımdan tutup başımı içi petrol dolu bir kovaya soktu. “Siz çok pissiniz, biz sizi böyle temizliyoruz” dedi. Ardından beni eve hapsetti, 3 gün tecavüz etti. Sonra Ebu Salih diye başka bir IŞİD’cinin cariye yaptığı Ezidi bir kızla beni değiş-tokuş yaptılar. Ebu Salih benimle bir gece zorla beraber olup Aymen’e geri gönderdi. 10 gün sonra beni Aymen’e hediye eden Ebu Mustafa geldi, ‘Ben bu kızı sana kendine cariye yapman için verdim, değiş-tokuş yapacaksan bana geri ver’ dedi, beni Aymen’den yeniden satın aldı. Bir ay Ebu Mustafa’nın evinde kaldım, bir ay sonra İzam diye Musullu birine sattı. İzam geceleri beni alıp götürüyordu, zorla birlikte olup ertesi sabah annemin yanına bırakıyordu. Her gece ağlaya ağlaya onunla gidiyordum.

IŞİD’Cİ DOKTORA SATILDI

Bir ay sonra o da beni Musullu başka bir IŞİD militanına sattı, 15 gün onunla kaldım, daha sonra o da sıkılıp beni Telaferli IŞİD’ci bir doktora sattı. O da İzam gibi geceleri beni IŞİD karargâhına götürüp zorla birlikte oluyordu, gündüzleri annemin yanına geri götürüyordu. Bir keresinde artık ölmeyi de göze alıp ‘Gelmiyorum’ dedim. Köyün sorumlusu olan IŞİD lideri bunu duymuş, geldi, ona her şeyi anlattım. Doktora ‘Bu kız her gün başka biri için satılık değil, bir kişi alıp götürebilir” dedi. Sonra beni Kerküklü bir Arap’a sattı. Meğerse o Arap Kürtlerle iş yapıyormuş, ‘Ben seni birlikte olmak için almadım, seni Kürdistan’a göndereceğim’ dedi. Onunla önce Kerbela’ya, sonra Bağdat’a, oradan da Zaho’ya geldik, Zaho’da beni Kürt polislere teslim etti. Babam Zaho’da çalışıyordu, emniyetten beni almaya geldi. Babamı ilk gördüğümde uçuyorum zannettim. O da ağlamaya başladı. O kadar sevindim ki o an yaşadığım her şeyi unutmuş gibi oldum…

İNTİHARI DÜŞÜNDÜM AMA VAZGEÇTİM

Geçen yıl 15 Ağustos’ta IŞİD’in Şengal’e bağlı Koço köyüne yaptığı baskın sırasında esir alınan 20 yaşındaki Leyla’nın annesi, iki kız kardeşi ve bir erkek kardeşi hâlâ  IŞİD’in elinde, babası ise kayıp. “Köydeki bütün erkekleri kamyonlara doldurup götürdüler, görmemize bile izin vermediler. Yüzlerce kadınla çocuğu köyün okulunda topladılar.

Telefonlarımızı, altınlarımızı, üzerimizde ne varsa aldılar. Sonra yaşlı kadınlarla genç kızları ayırıp genç kızları Musul’a götürdüler” diyor. Leyla ve beraberindeki yüzlerce Ezidi kız iki gün Musul’da boş bir binada tutulduktan sonra IŞİD tarafından Suriye’ye götürülmüş. İşte anlattıkları:

Rakka’da bizi büyük bir binanın bahçesine yerleştirdiler. Her gün IŞİD militanları gelip beğendikleri 3-4 kızı alıp götürüyorlardı. Kızkardeşlerimi de satın alıp Musul’a götürdüler, ben yalnız kaldım. Daha sonra bir IŞİD’ci beni ve başka bir kızı daha alıp Rakka’ya 6 saat uzaklıkta, Irak’ta Anbar’a bağlı Haseba diye bir köye  götürdü. Orada bizi eve kilitledi, 5 gün o evde kilitli kaldık. Sonra beni başka bir IŞİD’ciye sattı, o da beni yeniden Suriye’de Halep’e götürdü. Dört gün boyunca ellerime kelepçe takıp tecavüz etti. O da beni yeniden Mısırlı başka bir IŞİD militanına sattı. Mısırlı IŞİD’ci beni Rakka’ya götürdü, sekiz ay boyunca evde kapalı tuttu, tecavüz etti. Yapma diye çok yalvardım ama dinlemedi, ‘Halifenin emri’ dedi. Çok kez intihar etmeyi düşündüm ama intihar edersem ailem cesedimi bulamaz diye vazgeçtim. Adamın evde olmadığı bir gün evdeki telefondan gizlice amcamı aradım. Amcamın Rakka’da bir tanıdığı vardı, ‘Ona para göndereceğim, o sana yardım edecek’ dedi.  Kaçtım, amcamın tanıdığı adamla Rakka’da bir internet kafede buluştuk. Adam motosikletle beni Türkiye’ye getirdi. Herkes sınırdan kaçak geçiyordu, biz de geçtik. Urfa’da bir lokantada amcamla buluştuk. Amcamı görünce gözlerimden yaşlar boşaldı…

‘MALIMIZSINIZ’ DEDİ

Bahar (15), dört ay boyunca kuzenleri Hadiya (24) ve Nawin (19) ile birlikte Rakka’da Suudi Arabistanlı evli bir IŞİD militanının evinde tutsak kalmış, başından geçenler şöyle:

Adam her gün üçümüzü de dövüyordu, akşamları da yanımıza gelip taciz ediyordu, karısı ‘elimden gelse size yardım ederdim’ diyordu ama hiç bir şey yapamıyordu.

‘Biz hilafeti İslamı yaymak için kurduk, o yüzden siz de İslamı kabul edeceksiniz’ dedi. Ölmemek için kabul ettik. Ama yine de bir şey değişmedi, bize ‘Ezidiler kafirdir, o yüzden siz bizim malımızsınız’ diyordu. Birkaç kez kaçmayı denedik ama hiç birinde kaçamadık. Bir gün ‘Ben Kobani’de cihata gidiyorum’ diye evden çıktı. Bizi de başka bir IŞİD’ci arkadaşının evine bıraktı. Onun yanında da Ezidi bir kız vardı. Kızın amcası, bize yardım etmesi için Rakka’dan bir tanıdığını ayarladı. Adamı aradık, saat 13.00’te meydana gelin dedi, meydandan taksiyle bizi aldı, Türkiye sınırına getirdi. Türkiye sınırını kaçak geçtik. Sınırı geçtikten sonra Diyarbakırlı bir Kürt bize yardım etti, bizi arabasıyla Gaziantep’e kadar götürdü. Oradan Cizre’den geçip Halil İbrahim Sınır Kapısı’ndan Zaho’ya geldik.