Çok eskilerden kalan ve günümüze kadar gelen ölünün üzerine bıçak koyma geleneğinin eskilere dayanan bir Şaman-Türk geleneğidir. Bunu sebebi ise 'ölünün üzerine konan bıçak sayesinde karınlarının şişmesine engel olduğu' olarak biliniyor. Günümüzde de aynı inançla devam eden uygulamanın ise amacının bambaşka olduğu öğrenildi.
Tarih derslerin de bilindiği üzere eski Türklerin yaşadığı bölgelerde çok fazla demir vardır. Hatta demiri kullanma becerileri sayesinde Türker’den “Altay’ın demircileri” diye bahsedilmiş dönemlerde. Bu sebeple demir şaman Türkleri tarafından kutsal kabul edilmiştir.
O eski zamanlarda demirciler, demir dövenler ve silah yapanlar toplum tarafından büyük saygı görmüşlerdir. Demirin ve demircilerin kutsal kabul edildiği bu zamanlarda böylece demire yeni bir anlam daha atfedilmiştir.
Bu inanca göre ise demirin kötü ruhları ve düşmanları kovduğuna inanılmaktaydı. Bu nedenle de ölülerinin üzerlerine kılıç veya bıçak koyarlar ki ruhu Ülgen’e (Türk ve Alman mitolojisinde iyilik tanrısı) kazasız belasız gidebilsin ve kötü ruhlar ona musallat olmasın.