Bilim insanları, Güney Yarımküre'nin jeolojik özelliklerinin şimdiye kadarki en yüksek çözünürlüklü haritasını oluşturdu.
ABD'deki Arizona Eyalet Üniversitesi ve Alabama Üniversitesi'nden araştırmacıların hazırladığı harita, gezegen çekirdeğinin etrafını kadim zamanlarda oluşmuş bir okyanus tabanının sardığını ortaya koydu.
Bu ince ve yoğun katman, yüzeyin yaklaşık 2 bin 900 kilometre altında yer alıyor. Bu derinlik; erimiş, metalik dış çekirdek ve üzerindeki kayalık mantoyu ayıran sınır.
Araştırma ekibi, Antarktika'nın buzlu tabanına gömülü 15 gözlem istasyonunu kullanarak üç yıl boyunca depremlerden gelen sismik dalgaları haritalandırdı.
Bu dalgaların hareket şekli, Dünya'nın çekirdeğini ve iç yapısını meydana getiren malzemenin bileşimini ortaya koyuyor.
Ses dalgaları bu alanlarda daha yavaş hareket ettiğinden bunlara ultra düşük hız bölgeleri (ULVZ) adı veriliyor. Zira bu katman, mantonun geri kalanından daha yoğun.
Araştırmacılar, yeni verilerin ışığında bu ULVZ'lerin büyük olasılıkla milyonlarca yıl önce yeryüzünün içine batan okyanus kabuğu olduğunu düşünüyor.
Arizona Eyalet Üniversitesi'nden jeofizikçi Edward Garnero, "Malzemenin kalınlığı birkaç kilometre veya onlarca kilometreye kadar çıkıyor" ifadelerini kullandı.
Bulgularımız çekirdekte, bazı noktalarda Everest Dağı'ndan 5 kat daha uzun dağlar olduğunu gösteriyor.
Yer kabuğunun altında tam olarak ne olduğunu mümkün olduğu kadar ayrıntılı biçimde kavramak, volkanik patlamar veya Dünya'nın canlıları Güneş radyasyonundan koruyan manyetik alanındaki değişimlere dair daha fazla bilgi edinmek için hayati önem taşıyor.
Alabama Üniversitesi'nden jeolog Samantha Hansen, "Bizimki gibi sismik araştırmalar, gezegenimizin iç yapısının en yüksek çözünürlüklü görüntüsünü sağlıyor" diye konuştu:
Böylelikle bu yapının bir zamanlar düşünülenden çok daha karmaşık olduğunu anlıyoruz.