Runeler yüzyıllardır kullanılan kadim sembollerdir. Runeler sihirli ve dinsel simgelerdir ve bu nedenle de büyüyle ilgili bir eylemde kullanılan yazının oluşumunda kullanılırlar.
Eski dinlerin kadim alfabesidir ve her bir harf kendi anlamını içerir, bu yönüyle sembollere benzerler. Runik yazı İlk Çağ Orta Asya toplumları, Etrüskler, Macarlar ve vaktiyle Kuzey Avrupa ülkelerinde (İsveç, Norveç, Finlandiya, Almanya vs.) yaşayanlar tarafından kullanılmış bir yazı sistemidir.
Bu yazı sisteminin, Kuzey Avrupa ülkelerinde kullanılmış alfabesine runik alfabe ya da Futhark adı verilir. Rune kelimesi Eski İngilizce’de "sır, gizem" anlamına gelen rün ve Eski İskandinav dilinde "büyülü sembol, saklı ilim" anlamına gelen runir kökenlerinden gelir.
Bu sembollere "rune" denmesinin sebebi gerçekten de bir rune sembolünün temsil ettiği kavrama dair kavramın var olduğu zamandan bu zamana kadarki tüm bilgileri ve sırları taşımasıdır. Vikingler döneminden (8.yüzyıl) önceki zamanlarda kullanılan ve 24 rune sembolünden oluşur. Elder Futhark alfabesinin kullanıldığı döneme ait bulunan arkeolojik eserlerden bu bilgilere ulaşılmıştır.
Runeler büyü değildir
Runeler büyü değildir. Tılsımlar yapılırken Rune sembollerinin enerjilerinden faydalanıp istenilen konuyla ilgili çalışma yapılır. Bir şeyin büyü olabilmesi için çeşitli varlıklardan yardım alınması gerekir.
Günümüzde iş hayatı, ilişkiler, şifa, başarı, bereket gibi bir çok alanda runelerin desteği çok güçlüdür. Bunun için çeşitli tekniklerle runelerin gücünün açığa çıkarılması gerekir.
Her bir rune sembolü doğadaki bir güce denk gelir ve hepsinin çalıştıkça kendini gösteren bir imgesi vardır. Uygun yöntemlerle rune sembolü bir yere işlendiğinde denk geldiği bu gücü/enerjiyi yaymaya başlayacaktır.
Runelerle çalışmaya başladığında kişi ilk önce sembolün ruhsal, sezgisel ve duygusal özelliklerini deneyimler fakat disiplinli bir şekilde runelerle çalışan bir kişi ilerleyen zamanlarda runelerin fiziksel etkilerini de deneyimleyecektir.