Seçimden sonra Yeniden Refah’la ilgili yaptığım hem saha araştırması hem de masa başı verilere dayanan çalışmamda gözlemlediğim ilginç sonuçlar vardı.
Örneğin bunlardan ilki yoksul mahallelerde yoğunlaşmalarına rağmen YRP’lilerin iktisadi konular yerine iktidarın öne çıkardığı ahlaki konuları gündeme getirmeyi öncelemişleriydi. Özellikle iktidarın muhalefete dönük olarak uyguladığı “LGBTİ’ci olma” ithamına dayanan hakikat-ötesi propagandasının Cumhur İttifakı’nın Ak Parti değil, YRP kanadında karşılık bulduğunu araştırmamda gözlemlediğimi rahatlıkla ifade edebilirim. Bu, YRP’nin nafaka ve İstanbul Sözleşmesi karşıtlığı üzerinden aile yapısının sürekli olarak tehdit altında olduğunu vurgulayan propagandasının bir sonucu şüphesiz.
Nitekim saha araştırmamda gözlemlediğim bir diğer sonuç da YRP seçmeninin Ak Parti’ye “LGBTİ’cilerle yeterince mücadele etmediği” gerekçesiyle kızarak bu partiye yöneldikleri. Öyle ki Ak Parti’nin bir “münafık yuvası”na dönüştüğünü ve böyle bir yapı içinde Erdoğan’ın “bu hayasızlar” ile gerektiği gibi mücadele edemeyeceği gerekçesiyle YRP’nin Erdoğan’ın imdadına yetişeceğini düşünüyorlar.
Yani Erdoğan’la bir rekabet iddiasında da değiller. Erdoğan’ın siyaseti bıraktığında görevin Fatih Erbakan’a düşeceğini düşünüyorlar daha çok. Dolayısıyla rastladığım bir diğer sonuç da Erdoğan’a değil, Ak Parti’ye rakip olan ve demokratikleşme gibi “Millet İttifakı’nın ağzıyla konuşmak” yerine yoksulların ekonomik taleplerini dillendirdikçe, yani “yerli ve milli muhalefet” oldukça YRP’nin Ak Parti tabanında kendisine çekebileceği çok ciddi bir potansiyel hâlâ var.
Burada işin başka bir boyutuna geliyor lakin… YRP, daha önce anti-Erdoğanist değil, anti-Ak Parti bir propagandayla Ak Parti’den oy alabilmişti. Çünkü bu partinin seçmenine “Erdoğan’a ihanet etmeyen muhalefete oy verme” konforunu sağlamıştı. Bunun anlamı şuydu: Ortada bir YRP seçmeni olmaktan çok, anti-Ak Parti bir Erdoğan seçmeni vardı artık…
Seçmenin bu ihtiyacıyla YRP’nin oynadığı rol kesişmişti. Yani iktidarını kesin olarak kaybettiğini düşündükleri Erdoğan’ın sonrasında dağılacağını düşündükleri Ak Parti tabanının oyuna talip olan Deva, Gelecek ve Saadet’ten böyle farklılaşmış; Erdoğan sonrasını kurmaya değil, Erdoğan’ı iktidarda tutmaya talip olmuştu…
Peki… Yerel seçimlerde özellikle İstanbul’da YRP, son seçimlerde ulaştığı yaklaşık %4’lük oy oranına ulaşabilir mi? Göreceğiz…Ancak Deva, Gelecek ve Saadet gibi partilerden muhalefetin işine yarayan hamleleri yaptıkları için neredeyse nefret eden bir seçmen grubunun kendi bloku açısından “en iyi ikinci”ye, yani Ak Parti’nin adayına yönelmesi muhtemel. Nasıl ki TİP’li, DEM’li ya da İYİP’li muhalif seçmenlerin Ak Parti karşıtlığı ağır basıp CHP’ye yönelmeleri söz konusuysa, tarihten beri CHP karşıtlığıyla endoktrine edilmiş Ak Parti-YRP arasında savrulan seçmenin de aynı şeyi kendi blokları açısından yapması söz konusu olabilir.