Hepimiz. Samimiyet testindeyiz.
Tarih ve millet önünde hepimiz sınavdayız. Yaptıklarımız ve yapmadıklarımızla. Söylediklerimiz ve söylemediklerimizle.
45 bin can kaybı.
1.5 milyon evsiz kalmış.
Yüz binlerce insan çadırda yaşıyor.
Bir o kadarı hala çadır bekliyor.
Kentler yıkılmış.
On binlerce insan başka kentlere göç etmiş. Oralarda nasıl yaşayacaklar?
Durum böyleyken….
Biz neyi konuşmalıyız.
Neyi KONUŞMAMALIYIZ?
Halkın öncelikle yaralarının sarılmaya ihtiyacı var. Sonra umut ve cesarete. Geleceğe hazırlanmaya. Koca bir toplum travma yaşıyor. Bu yıkımın ardından ONARICI LİDERLİĞE İHTİYAÇ VAR.
Bu neyi gerektirir?
Nasıl bir liderlik arıyoruz?
Nasıl bir yönetime ihtiyacımız var?
ORTAK AKLA.
Ortak yönetime.
Dayanışmayı öne çıkaran, uzlaşma kültürünü hayata geçirmeye.
Toplumun tüm güçlerini seferber edebilecek bir bütünleştiriciye.
Yani…
Şu anda şikayet ettiğimiz ne varsa onun tam zıddını yapmaya. Nedir şikayetimiz?
Bu yıkımın sebebi neyse yeniden inşa etmek için onun tam tersini bulmalıyız.
Nedir yıkımın sebebi? Onu konuşalım.
Başka?
Afet sonrasında yaşadığımız organizasyon bozukluğunu giderecek bir organizasyon becerisine ihtiyacımız var.
Halkının acısını yaşayan ve hisseden bir liderlik ne yapar? Ne söyler?
Kalbinde o insanları hisseden, yüreği titreyen, o acıyı ‘duyan’ kişi bunu söz ve eylemleriyle gösterir. Bunu hissettirir.
Hepimiz samimiyet testindeyiz. Siyaset öyle. İş dünyası, sivil toplum öyle. Medya da. Hepimiz.
Millet izliyor. Not ediyor. Not verecek.