Kanye West’in popülerliğinin de etkisiyle kendisini fazla önemsemesi "magazin" sınırları içinde kalsaydı pek sorun olmazdı herhalde. Ancak, önceleri hafife alınan Başkan adaylığında ısrarlı oluşu, göze çarpan bir siyah figür olmasına rağmen "Siyah Yaşam Önemlidir" eylemlerini eleştirmesi onu "sorun" yapıyor tabii. Yani, tamam, aptallık derecesinde cahil ama, yok sayılacak biri değil. Çünkü kendisiyle aynı zeka düzeyinde olanları etkileyebilecek kadar tehlikeli laflar ediyor.
Trump bile şaşırdı
İki yıl sonra yapılacak Başkanlık seçimlerinde aday olma konusunu o kadar ciddiye aldı ki, geçen hafta evine akşam yemeğine gittiği eski Başkan Donald Trump’a kazanması durumunda Başkan Yardımcılığı teklifinde bile bulundu. Yaptıklarıyla dünyayı şaşırtan Trump gazetecilerin West’in önerisine ilişkin tavrının ne olduğu sorusuna tek kelimelik yanıt verdi: Şaşırdım.
West’in son herzesi Hitler’i övmek oldu. "İyi şeyler yaptı…Yollar, havalanları. Onu seviyorum" dedi bir söyleşide. Anlaşılan saçmalıklarını tadında bırakmaya niyeti yok. Ayrıca bir siyah olarak Hitler Almanyasında yaşasaydı başına neler gelirdi bilmiyor muhtemelen. "Magazin figürüdür" diyerek küçümsemek doğru olmadığı gibi böyle yaklaşmak bu tiplerin savunduklarını "normalleştirmeye" yarayacağı için hayli zararlı da olur. Bu nedenle görmezden gelmek doğru olmaz.
ABD’de yaşayan bir siyah acaba kiminle gurur duyar? West’le değil, bu kesin. Adolf Hitler’in "beyazların gücünü“ dünyaya göstermek amacıyla düzenlediği 1936 Münih Olimpiyatları’nda tüm "beyaz" yarışmacıları geride bırakarak birinci olan, böylelikle Hitler’e büyük bir "ırksal acı" tattıran siyah atlet Jesse Owens'la elbette. Owen’ın başarısı üzerine, Hitler’in Propaganda Bakanı Joseph Gobbels’in günlüğüne "beyaz insanlık kendinden utanmalı" diye yazdığını söylerler. West’in sevdiği Hitler’in en sadık bendesiydi bu Gobbels.
West, kusura bakılmasın ama "dünyadan bihaber" birçok ABD’li siyah gibi Nazilerin sadece Yahudileri yok ettiğini sanıyor. Bu bile Hitler denen deliden nefret etmeye yetecekken, tam tersine o yol, havaalanı, hastane yapmış oluşundan ötürü "takdir" bile edilir kimi siyahlarca. (Maalesef).
Siyahlar da kurbandı
Oysa bir nefret ideolojisi olarak Nazizmin hedefinde, en büyük kurban olsalar da Yahudi masumlar dışında başka gruplar da vardı. Fiziksel/zihinsel engelliler, eşcinseller, çingeneler, nihayet siyahlar. Müzik başta olmak üzere sanattaki başarıları bile Nazi Almanyasındaki siyahların "ari Alman ırkını kirleten unsurlar" olarak görülmesini engellemedi. Kesin rakam yoktur ama binlerce siyahın Almanya’daki toplama kamplarına götürüldüğü, çoğunun öldürüldüğü bilinir. Buna karşın siyah kırımından çok az söz edilmiştir. Bunun nedeni olarak siyahların Yahudiler ya da çingeneler gibi "yok edilmek üzere işaretlenmemiş olmaları" gösterilir. Ancak öldürüldüler, kısırlaştırıldılar. Kendileri yönetimi ele geçirmeden önceki yıllarda siyah-beyaz evliliğinden doğmuş olan çocuklara Rheinlandbastard (Rhineland Piçi) derdi Naziler. O çocuklar daha sonra başka çocuklar dünyaya getirmesinler diye kısırlaştırılmışlardı da.
West aptalı, Nazilerin 1935’de yürürlüğe soktukları Nürnberg ırk yasalarında siyahların "yabancı kanı taşıyan azınlık" olarak adlandırıldıklarını bilmez. 1941 yılında siyah çocukları Alman okullarına almamanın "resmi politika" haline geldiğini de.
Yahudiler "hedef alınarak" yok edildi. Çingenelerle eşcinseller de. O nedenle sayılarından haberdarız hepsinin. Ama "hedef alınmadan" öldürülen siyahların sayısı tam olarak bilinmiyor. Böyle de olsa siyahlara yönelik cinayetleri olmamış sayamayız. West aptal, biz değiliz.
West "dünyanın düz olduğuna" da inandığını söylemişti bir ara. Kendi dünyası "düz" olabilir, inanması doğal. Ama Hitler’e "övgüler" düzmesi normal değil.
Dünyanın düz olduğunu savunmakla en fazla cehaletine cehalet katmış olur. Ama Hitler’i sevmekle? Kendini, hem de gönüllü olarak “manevi katil" yapar.
"Potansiyel katil" demektir.