Milletvekili aday listeleri YSK’ya teslim edildi. Listelere dair tartışmalar eski kalıplarla düşündüğümüzü gösteriyor. Adaylarla ilgili tercihlerin nasıl yorumlandığına bakıyorum da; başkanlık sisteminin yeterince anlaşılamadığını görüyorum.
Evvela; sonda söyleyeceğimizi peşin peşin ifade edelim:
Türkiye’nin bu tuhaf sistemi değiştirmesi lazım.
Böyle devam edemeyiz. İktidar bloğu dahil bu sistem herkesi, tüm partileri olduğundan farklı bir kimliğe zorluyor.
Bu tuhaf sistem ülkeyi yönetilemez hale getirdi. 4 yılda ödediğimiz bedele bakınız. Tek adama dayalı bir sistemin karşımıza çıkardığı fatura ne kadar büyük. Kontrol mekanizması kalmamış. Denetim sistemi ortadan kalkmış. Hukuk siyasallaşmış. Keyfi yönetim yaygınlaşmış. Meclis’in etkisi aşınmış. Bugün ekonomik yönden acı bir tablo ile karşı karşıya isek bunda ucube başkanlık sisteminin etkisi çok büyük.
Bu sistemi bize önerdiklerinde o zaman da karşı çıkmıştık. ‘Koalisyonlar dönemi’ni başlatıyorsunuz demiştik. Aylarca televizyonlarda bunu anlatmaya çalışmıştık. İşte fatura 4. yılda devasa boyutlara ulaştı.
Hukuk sistemimiz, ekonomik hayatımız ve devlet mekanizmamız bakımından Türk tipi dedikleri Başkanlık sisteminin sakıncalarını tecrübe ediyoruz. Hayır bu Türk tipi filan da değil.
Peki soralım: bu sistem siyaset kültürümüze ne kazandırdı? Ne getirdi ne götürdü?
Şimdi düşünün…. Erdoğan yüzde 50 alabilir mi? Hayır. Kılıçdaroğlu alabilir mi? Hayır.
İttifak kurmaya mecburlar. Başka herhangi biri yüzde 50’yi aşabilir mi? Hayır.
Böyle yapı olur mu?
Erdoğan yüzde 30’luk partisiyle HÜDA PAR’a mahkum hissediyor kendini. Yüzde 1’lik Yeniden Refah’a muhtaç görüyor partisini. Düşünsenize Cumhur İttifakı adı altında 6/7 parti ittifak oluşturuyor. Yan yana yazın bakalım bu partileri. Ne görüyorsunuz? Aynısını Millet İttifakına da yapın.
Demem o ki; siyasetin, halkımızın ve ülkemizin büyük bir sınavı var: Seçimde bu sistemi değiştirelim. Siyasetin kendisini de kurtaralım. Böyle zorlama olur mu? Tekrar ediyorum: AK Parti de buna dahil. Onlar da mağdur. Kurban.
Listelere bu gözle bakınız. Geçiş döneminin parlamenterleri. Büyük partiler fedakarlık yapmaya mecburdu. Yoksa yüzde 50’ye nasıl ulaşacaksın? Mesela Millet İttifakı…
Bu CHP listesi değil. İTTİFAK LİSTESİ. Hedef yüzde 50+1 oy ve 301 milletvekilliği. Her partinin kendi listeleriyle gireceği seçim bu değil, bir sonraki.
14 Mayıs kritik bir seçim. Bir son değil. Yeni bir dönemin başlangıcı için sandığa gideceğiz.
Türkiye partili cumhurbaşkanlığından kurtulmalı. Ucube Başkanlık sistemini değiştirmeli. Partileri bu yapay ittifaklardan, zorlama ortaklıklardan kurtarmalı. Türkiye güçlendirilmiş/iyileştirilmiş parlamenter sisteme geçmeli.
Seçim kampanyası bugün başlıyor. Seçime 34 gün var. Liste tartışmasını bir kenara bırakalım.