38 yaşındaki Ümit Öztürk'ün en büyük hobisi İETT otobüsleri... Küçüklüğünden beri bu ulaşım araçlarına meraklı olan Öztürk, vakit buldukça onlarla seyahat ediyor, fotoğraflarını çekiyor, otobüslere dair her şeyi biriktiriyor. Daha neler mi yapıyor? Cevabı bu yazıda…
Siz yaşadığınız şehrin otobüs hatlarını aklınızda tutabiliyor musunuz? Buna bazılarının yanıtı evet olabilir. Peki ya bütün otobüs hatlarını sorsak size… İşte biz böyle birini tanıyoruz. Adı Ümit Öztürk.
İstanbul’da yaşayan Öztürk, 38 yaşında bir bilgisayar programcısı. Buraya kadar her şey normal ancak onun bizlerden hayli farklı bir tutkusu var; İETT otobüsleri…
Küçüklüğünden beri ulaşım araçlarına meraklı bu adam, vakit buldukça onlarla seyahat ediyor, fotoğraflarını çekiyor hatta otobüslere dair her şeyi biriktiriyor. Bu arada her şeyi derken şaka yapmıyoruz. Otobüs hattının yazılı olduğu tabelalar, uyarı levhaları, lambalar, inecek düğmeleri, eski pasalor hatta şoför kravatı bile… Anlayacağınız onun koleksiyonunda yok yok!
“Kapıların açılıp kapanırken çıkardığı sesler çok hoşuma gidiyor”
Peki nereden mi geliyor bu hobinin kaynağı? Bu ilginç hobi Öztürk’ün çocukluk dönemlerine rastlıyor. Bizim otobüs meraklısı o dönemi gülerek anlatıyor: “7-8 yaşlarındayken evimizin yanında bir otobüs garajı vardı. Bazen durup durup bakardım oraya, otobüslerin giriş çıkışını izlerdim. Daha sonra ilkokul 5. sınıftayken okula otobüsle gidip gelmeye başladım. İşte asıl macera o zaman başladı benim için. O eski otobüslerde arka taraf beşli olurdu. Oraya oturup manzarayı izlemek çok hoşuma giderdi. Hatta otobüs sağa sola dönerkenki o görüntü hafızamdan hiç gitmiyor. Onun dışında kapıların açılması, kapanırken birbirine çarpması, çıkardığı sesler bana hep ilginç gelmiştir. Bunlar çoğu insanın dikkatini çekmez ama ben seviyorum.”
Otobüs tutkusunu yıllarca içinde saklamış
Otobüsler Ümit Öztürk’ün en büyük hobisi olmuş ama öyle ilk zamanlar göğsünü gere gere de dile getirememiş bunu. Yani bize geldiği kadar kendisine de garip gelmiş bu olay. Ta ki 10 sene önce internet üzerinden bir forum sitesiyle tanışana kadar. Orada kendi gibi bu işi tutku haline getirmiş nice insanla tanışınca biraz daha rahatlamış. Hatta bu forumlar sayesinde herkesin ilginç bir şeye karşı ilgisi olabileceğini anlamış.
Otobüs parçalarını çeyizi gibi saklıyor
Ümit Öztürk otobüslere meraklı; tamam da tüm gün boyunca onlarla yatıp kalkmıyor tabi ki! Ama fırsat buldukça boş vaktini bu ilginç hobisiyle doldurmaktan da geri kalmıyor. Zaten bunu yıllardır biriktirdiği koleksiyonunda da görebiliyorsunuz. Evine konuk olduğumuz Öztürk her bir parçayı bizim için çıkarıyor çeyizinden. Bunu yaparken de heyecanlı mı heyecanlı. Her birinin hikayesi ise apayrı. Kendisi paylaşıyor bizimle birkaçını;
”Özel halk otobüslerinin tabela değişimi yaptığı bir büro vardı, bu bina yıkılınca içindeki tabelalar çevreye dağıldı. Ben bunu bir internet sitesinden öğrendim. O zamanlar hastaydım ama duramadım yerimde, kalktım gittim oraya. Gittiğimde tek tabela bile göremedim; sonra baktım ki çamur yığının içinde sarı sarı uçlar görünüyor. Bileklerime kadar çamura girip hepsini çıkardım o yığının içinden. Eve gelip bir güzel temizledim. Diğer otobüs parçalarını ise Pendik’te Ballıca Köyü yoluna terk edilmiş otobüslerden edindim. Zaten bu haberi alır almaz yanıma elektrikli matkap vs. ne varsa aldım. Sonuç gördüğünüz gibi; tüm düğmeleri söktüm sanırım, bu levhalar, lambalar da oradan geliyor.”
Ümit Öztürk yalnızca tabelaları, eski pasoları, biletleri ya da otobüs maketlerini biriktirmekle yetinmiyor. O hiçbir şey yapamazsa otobüs tutkusunu oturup satır satır kağıtlara döküyor. Şöyle ki;
Bazen de otobüs sevgisi genç adamın eline çekiç ve çivi aldırıyor, otobüs kapısı yaptırıyor. Onun hikayesi de en az diğerleri kadar ilginç!
Öztürk, "Bizim eski evin balkon kapısının açılışında sorun vardı. Ben de o yüzden tıpkı otobüslerdeki gibi açılır kapanır bir kapı yapmaya karar verdim. Aslında elimde çok malzeme vardı biraz da onların çöpe gitmemesi için yaptım" diye anlatıyor.
Otobüslerde “vazgeçtim düğmesi” olmalı
Bu arada sürekli otobüs diyoruz ama onun asıl ilgisi İETT otobüslerine. Bu yüzden hangi hat nereye gider, ne nereden geçer onun uzmanlık alanı. İstanbul sevdalılarının yanından ayırmayacağı bir rehber gibi. Belli ki bu ulaşım araçlarının her hali onu mutlu ediyor. Ancak Ümit Öztürk yine de otobüslerde bir “vazgeçtim butonu” olsa fena olmaz diye düşünüyor. Çünkü bazen düğmeye yanlışlıkla basabiliyorum diyor.
İETT otobüsleri bizim için yalnızca ulaşım aracından ibaret olabilir Ancak Ümit Öztürk için sadece insan değil yaşanmışlıklardan da izler taşıyor. Yani onun yaptığı “Aa ne kadar ilginç bir hobi” diye adlandırılmasının ötesinde kokusu, dokusu ve ruhu olan bir alışkanlık. O yüzden otobüs sevdalısı bu adam, ömrü yettikçe hayatına otobüslerden, daha doğrusu geçmişten izler katmaya devam edecek.