İşte Dilipak’ın “Fay hattı nereden geçer?” başlıklı yazısının ilgili bölümü;
Allah cahillerin başına pislik yağdırır. Bakın Peygamberin dilinde “Ebu Cehil” ümmi olan değil, hani şu “Cehaletin bu kadarı ancak eğitimle mümkündür” ikazına konu olan, aklını put edinen, müstekbir, “Hakikate kör”, Bel’am karekterli “kitap yüklü eşekler”dir.
Bakın, bu “biz ıslah edicileriz” diyen “bozguncular”dır bu felaketlerin sebeplerinden birileri de. Hani şu kaygan toprağa ve yumuşak zemine, menfaat için gökdelen diken ahlaksızlar var ya ve bir de onlara ruhsat veren gafiller, onlardan söz ediyorum. Bakın Allah onların dualarını da, namazlarını da kabul etmeyecek. Nasıl olsa, hacca gider, tövbe eder, defteri sildiririz diyenler var ya, onların tövbeleri de kabul edilmeyecek. “Vay o namaz kılanların haşine ki” diye başlayan ayeti hatırlayın. Hani o haketmedikleri makamlara oturup, siyasetçi, bürokrat, işadamı, medyacı, STK maskeli tipleri, ehlini, şeytanlarının dostlarını başlarına toplayıp, kapalı kapılar arkasında fısıldaşarak iş kotarmaya çalışanlar var ya, onları söylüyorum! Biz de “İçimizdeki beyinsizlerin işledikleri yüzünden bizi helak eder misin Allahım” diye düşünelim.
Depremin aynı zamanda bir İlahi ikaz olduğunu unutmayalım. Allah dilerse bir musibetten bin nasihat de çıkarır. Deprem sadece felaket değildir, derstir. İnsanlar felaket karşısında tövbe eder, gerçeklerle yüzleşir. Birbirine yakınlaşır. Bir yerde su batıyorsa, başka yerde çıkar. Bir yer kuraklaşıyorsa, bir çölde yeni bir vaha oluşur. Bu dün de böyle idi, bu gün de böyle. Yarın da böyle olacak. Her şey geçicidir. Zenginlik de geçicidir, yoksulluk da. Allah’tan başka baki olan hiçbir şey yoktur ve olmayacak. “Ağzımızın tadını kaçıran ölümü anmak”, “ölüm gerçeği ile yüzleşmek” beşeri kemal için bir fırsattır aslında. Felaketler insanları Allah’a yaklaştırır. Bir gece vakti, okyanus ortasında hortuma yakalanan bir gemiyi hatırlayın. O gemi, yüzen bir ada misali Titanik olsa ne yazar. O son pişmanlık fayda vermez. Ama fırtına dinince insanların büyük bir kısmı o pişmanlığını unutur ve kaldığı yerden hayatına devam eder, ta ki, yeni bir felakete kadar.
Kaynak Yeniçağ: İktidara yakın yazardan tartışmalı deprem sözleri
Asıl fay hattı beynimizden ve kalbimizden geçer. İnsanoğlu söz ve eylemleri, yapıp yapmadıkları ile ya kendi cennetine sırtında tuğla taşır, ya da kendi cehennemine sırtında odun taşır. Bu, bu dünyada da böyle, ahiret yolculuğunda da böyle. Kendi fay hattımızı da kendi elimizle kendimiz kazarız bu dünyada..
Allah (cc)’ın kimleri, niçin ve nasıl helak edeceğini açıkladığı ayetlerin meallerini yarın vereceğim inşallah.”