Sözcü gazetesi yazarı Deniz Zeyrek, "Cumhurbaşkanının yoksulluğu hissetmemesi normal" diye yazarak Ahmet Necdet Sezer döneminden itibaren bütçenin nasıl değiştiğini şöyle yazdı:
Bakın o yıllarda Çankaya Köşkü'ne ne kadar bütçe ayrılmış ve o bütçe nasıl kullanılmıştı:
– 2001 yılında 13.7 milyon TL ayrıldı 9.7 milyon harcandı. Yaklaşık 4 milyon lira Hazine'ye döndü.
– 2002 yılında 18 milyon 850 bin TL ayrıldı, 14 milyon 216 bin harcandı.
– 2003 yılında 23 milyon 680 bin TL ayrıldı, 17 milyon 37 bin lira harcandı.
– 2004 yılında 30 milyon TL ayrıldı, 20 milyon TL harcandı.
– 2005 yılında 31 milyon 253 bin TL ayrıldı, 23 milyon 723 bin TL harcandı.
– 2006 yılında 32 milyon 589 bin TL ayrıldı 25.5 milyon TL harcandı.
– 2007 yılında Cumhurbaşkanı değişti. 33 milyon 893 bin TL ayrıldı ve altı aylık sürede sadece 13 milyon lira harcandı.
★★★
Sezer, görevini Abdullah Gül'e devretti. Sezer gibi Çankaya Köşkü'nü kullanmayı tercih eden Gül döneminde bütçe yıllara göre şöyle değişti:
2008 – 55.6 milyon TL,
2009 – 69.3 milyon TL,
2010 – 72.5 Milyon TL,
2011 – 117 milyon TL,
2012 – 138.7 milyon TL,
2013 – 157.7 milyon TL
2014 – 199.5 milyon TL
★★★
Gül'ün ardından Cumhurbaşkanlığı koltuğuna Recep Tayyip Erdoğan oturdu. Cumhurbaşkanlığı Çankaya Köşkü'nden “Külliye” diye andıkları Beştepe Kampüsü'ne taşındı. 2014'ten itibaren Cumhurbaşkanlığı'nın bütçesinin nasıl değiştiğine bakalım:
2015 – 397 milyon TL
2016 – 434 milyon TL
2017 – 648 milyon TL
2018 – 845 milyon TL
Erdoğan, 2018'de Anayasa'da yapılan değişiklikle getirilen Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi'ne göre yeniden cumhurbaşkanı seçildi. O tarihten sonraki yıllarda Cumhurbaşkanlığı bütçesi şöyle gerçekleşti:
2019 – 2 milyar 819 milyon TL
2020 – 3 milyar 100 milyon
★★★
Sayıştay raporunda gördüm. Cumhurbaşkanlığı'nda sadece zirai maddelere yapılan harcamalar 771 bin liradan 9 milyon liraya çıkmış.
Çankaya Köşkü ile “Külliye” dedikleri yer arasındaki harcama farkını dolar kurundaki artışla, paramızın değer kaybıyla, enflasyonla falan açıklamak mümkün değil.
Belli ki harcamaların artışının arkasında “itibardan tasarruf edilmez” ruhu var.
Bütçesi böyle artarken Külliye dedikleri yerde yaşayanların ülkedeki yoksulluğu hissetmelerini beklemek tam anlamıyla “iyimserlik” olur. Haliyle Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın kürsü konuşmalarında sürekli ekonomide bir “gurur tablosu” çizmesi de normal.
Bu bütçe artışları, asgari ücretlinin, emeklinin, çalışanın evinde de olsa onlar da hayat pahalılığını bu kadar hissetmezler ve Cumhurbaşkanı'nın her söylediğine inanabilirler.