Uysal, Tayland'dan getirdiği tohumlarla Kakdam (Sri Siam) cinsi papaya yetiştirmeye başladı. Bu cins papaya ağaçları yıl boyunca meyve veriyor ve Uysal'a daha fazla getiri sağlıyor.
Uysal, ürettiği papayaları Türkiye'de yaşayan Tayland ve Endonezyalılar başta olmak üzere Uzak Doğululara satıyor. Ayrıca Gürcistan, Irak ve Bulgaristan gibi ülkelere de ihracat yapıyor.
Papayanın sarısı meyve olarak, yeşili ise sebze olarak satılıyor. Uysal, papayanın özellikle Gürcistan'da yoğun talep gördüğünü ve Türkiye'de yaşayan Uzak Doğululardan da talep aldığını belirtiyor.
Papayayı uzun cins olarak yetiştirdiklerini ve daha çok salatalarda kullanıldığını ifade eden Uysal, papaya ağaçlarının kışın soğuktan korunması için örtü altında yetiştirildiğini ve bakımının özenle yapıldığını söylüyor.
Thipphawan Uysal da papayayı sevdiğini ve Tayland'da salatasının çok tüketildiğini belirterek, kahvaltı için papaya reçeli de yaptığını ifade ediyor.
Uysal çifti, hobi olarak başladıkları papaya yetiştiriciliğinden elde ettikleri başarıyla, Antalya'da örnek oldu.
Yaptıkları işi büyütmeyi planlayan Uysal çifti, yeni pazarlar bulmak için çalışmalarını sürdürüyor.
Bu metinde, Mustafa Uysal ve eşi Thipphawan'ın Antalya'da papaya yetiştiriciliği yapma hikayesi anlatılıyor. Metinde, çiftin papaya yetiştirmeye nasıl başladığı, yetiştirdikleri papayaların özellikleri, pazarlama yaptıkları ülkeler ve gelecek planları gibi bilgiler yer alıyor.
Metnin ana fikri, hobi olarak başlayan bir işin, özenle ve kararlılıkla yapıldığında ticari bir başarıya dönüşebileceğidir.
Metinde kullanılan dil, açık ve anlaşılır bir dildir. Metnin içeriği, okuyucunun ilgisini çekecek şekilde sunulmuştur.
Metnin yazım hatası yoktur. Metin, noktalama işaretleri ve yazım kurallarına uygun olarak yazılmıştır.