Binlerce yıl önce, yünlü gergedanlar gibi muazzam canlıların yok oluşu, sadece iklim değişikliğine bağlanmıştı. Fakat yeni araştırmalar, insan avcılığının bu dev hayvanların kaderini değiştirdiğini gösteriyor. Yayınlanan son bir çalışmaya göre, insanların düşük düzeyde ama sürekli avlanması, yünlü gergedanların iklim değişikliğine karşı uyum sağlama kabiliyetini sınırladı.
Uluslararası bir araştırma ekibi, fosil kayıtları, DNA örnekleri ve bilgisayar modelleri kullanarak yünlü gergedanların geçmişini detaylı bir şekilde inceledi. Araştırmacılar, son Buzul Çağı boyunca insan avcılığının, bu dev canlıların yaşam alanlarını daralttığını ve iklim değişikliğiyle birlikte yaşanabilir bölgelere göç etmelerini engellediğini belirledi. Bu durum, yünlü gergedanların neslinin tükenmesine yol açtı.
Makalenin başyazarı Damien Fordham, araştırmanın yünlü gergedanların 52 bin yıllık demografik geçmişini net bir şekilde ortaya koyduğunu ifade ediyor. Soğuyan hava şartları ve insan avcılığının bir araya gelmesi, yünlü gergedanların yaşam alanlarını hızla daraltarak nesillerini tehlikeye attı.
Yünlü gergedanların, iklim değişikliğinin etkisiyle daha yaşanabilir bölgelere göç edememesi, nesillerinin tükenmesine yol açtı. Eski insanlarla yünlü gergedanlar arasındaki etkileşim daha önce göz ardı edilmiş olsa da, yeni araştırma bu etkileşimin neslin tükenmesinde önemli bir rol oynadığını gösteriyor.
Araştırmacılar, megafauna olarak adlandırılan dev hayvanların nesillerinin tükenmesinin, günümüzdeki koruma çabalarına ışık tutabileceğini düşünüyor. Araştırmanın bir diğer yazarı David Nogues-Bravo, geçmişteki yok oluşları inceleyerek, Dünya'daki diğer büyük hayvan türlerini koruma konusunda önemli dersler çıkarabileceklerini belirtiyor.
Bugün, son Buzul Çağı'nda var olan 61 otobur canlıdan sadece 8'inin hayatta olduğunu düşünüyoruz. Bu rakamlar, insan faaliyetlerinin ve iklim değişikliğinin doğal yaşamı nasıl etkileyebileceğini gösteriyor.