Marmara'da şirin bir ada.

Burgazada.

İsmini Yunanca'dan almıştı.

Burgaz burç, kale demekti.

Bir zamanlar yaşayanların büyük kısmı Rum'du.

Türkler ve Rumlar orada  birlikte bir hayat kurmuştu.

Komşuydular, arkadaştılar.

Kimse kimsenin dinine, diline, geleneklerine karışmıyordu.

Aynı Allah'a inanıyorlardı.

Adada Türk okulu olmadığı için Türkler Rum okullarında okuyordu.

Şimdi Rumların sayıları bir elin parmakları kadar.

Ayios İonnis Kilisesi de olmasa, binlerce yıllık kültürden eser kalmayacaktı.

1955 yılının 7 Eylül sabahıydı.

Adada sakin bir gündü.

Bir anda açıklarda 10'dan fazla balıkçı teknesi görüldü.

Teknelerde 50'den fazla adam.

Elleri sopalı.

Bağırarak geliyorlardı.

"Gavurlara ölüm."

"Kıbrıs Türktür kalacak, Rumlar ittir it kalacak."

"Bugün malınız, yarın canınız"

Rumlar panik halinde evlerine sığınmaya başladılar.

Tam o anda karakol komiseri Kemal çıktı ortaya.

"Korkmayın" diye bağırdı.

Karakoldaki tüm silahları Rum Türk ayırt etmeden halka dağıttı.

"Yaklaştırmayın" dedi, "önce havaya sıkın, olmadı beyinlerini dağıtın."

Bununla da yetinmedi.

Karakoldaki diğer polisleri adanın etrafına yerleştirdi.

Silahı olmayanın kazma kürek almasını istedi.

Ve emri verdi.

"Bir kişi karaya çıkamayacak."

Tekneler adaya yaklaşıyordu

Lince, talana gelenlerin iştahı kabarmıştı.

Bir anda martı ve motor seslerine silah sesleri karıştı.

Ada halkı arka arkaya havaya ateş etmeye başladı.

Türk'ü Rum'u, müslümanı hristiyanı omuz omuzaydı.

Saldırganlar şaşkına dönmüştü.

Biraz daha yaklaştılar ama nafile.

Hevesleri kursaklarında kaldı.

Geldikleri gibi geri gittiler.

Marmara'da 6-7 Eylül olaylarından etkilenmeyen tek yer Burgazada'dıydı.

Tek bir Rum zarar görmemişti

Bu direnişin kahramanı Komiser Kemal'di.

Kimdi, nereliydi, soyadı neydi, bilinmiyor.

Ama bugün bile Burgazadalı Rumlar onu şükranla anıyor.

Komiser Kemal'lerin çoğalması dileğiyle.