Spor belli kurallarla işleyen sosyal bir olaydır.

Spor sevgidir, spor dostluktur.

Çokça şöyle yazarım: “Oxford’da insan soyuna öğretilemeyecek

tek şey; dostluktur!"

*

İzlence sporları arasında geniş katmanlarda en yoğun ilgi göreni de futboldur. Bu nedenle de kulüp sevgisi, renk aşkı, meşin yuvarlak sevdası doğaldır ki göz ardı edilemez, fakat tüm bunların başında sporda dostluğun, sevginin, kardeşliğin en önde geldiğini de unutmamak gerekir.

*

Şampiyonluğa ulaşmak elbette güzeldir. Şampiyonluk için gözyaşı dökmek de güzeldir.

Fakat şu da bir gerçektir ki, şampiyonluğa ulaşılamadığında da kan yaşlarına gerek yoktur.

Şampiyonluklar dürüstçe, mertçe mücadele edenlerin olmalıdır. Şampiyonluklar saha da önce insan olunduğunu unutmayanların hakkı olmalıdır.

Şampiyonluklar, futbolu erdemlilik kuralları içinde en iyi biçimiyle oynamaya çalışanların, oynayanların olmalıdır.

*

Sporcu kardeşlerimiz, gelin Sait Faik’in öykülerindeki “Yani Usta”nın dostluğu gibi dostluklar sunalım sahalarda.

Önce dostluklar galip gelsin!

Sonra şampiyonluklar diyelim!..