“2 aydan biraz daha fazla süre sonra oğlumuz sonunda babasıyla tanıştı. Bunun olduğuna inanamadım. Mutluluk kalbime geri döndü. Bir süre sonra Austin eve dönebildi. Hayatımız normal devam etmiyor. Artık hekim ziyaretleri ve hastaneye gitme zorunluluğumuz var. Güzel, küçük oğlum ve kocamla ilgilenmek için her gün uyanıyorum. Yemek hazırlıyorum, fizik tedavi hareketleri yapıyoruz, konuşma terapisi ve mesleki terapi için yardımcı oluyorum. Kişisel temizlik konusunda eşime yardım ediyorum. Ona hayatının her alanında destek oluyorum. Zorlanıyorum ve yorgunum ama birlikte en iyisini yapacağız. O, âşık olduğum adamla aynı görünmüyor ama iyileşmesine yardımcı olmak için, hayatını iyileştirmek için savaşıyoruz. Bir gün kazanacağız. O zamana kadar ondan asla vazgeçmeyeceğim. Aşk özveridir ve ben onu hayattan daha fazla seviyorum.