CHP Bursa Milletvekili Orhan Sarıbal, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı'na yönetlliği soruya 6 ay sonra yanıt aldı. Bakanlığın yanıtına göre AKP döneminde çiftçi sayısı 624 bin kişi azaldı.

CHP Parti Meclisi Üyesi ve Bursa Milletvekili Orhan Sarıbal, AKP iktidarı döneminde çiftçi sayısının düştüğünü ve tarım arazisinin azaldığını açıkladı.

Sarıbal yaptığı açıklamayı 11 Ocak 2017 tarihinde Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı'na yönelttiği soruya 6 ay sonra verilen yanıta dayanarak yaptı.

Çiftçi sayısı azaldı

Tarım Bakanlığı’nın cevabına göre, 2003 yılında 2 milyon 765 bin olan kayıtlı çiftçi sayısı 2016 yılında 624 bin azalarak 2 milyon 141 bin kişiye düştü. Yani AKP’nin iktidarda olduğu 15 yılda kayıtlı çiftçi sayısı 624 bin kişi azaldı. Bu rakam toplam çiftçi sayısının yüzde 23’üne denk geliyor.

Tarım arazisi kaybı yaşandı

Benzer şekilde aynı dönemde kayıtlı tarım arazisi miktarı da 16,7 milyon hektardan 13,9 milyon hektara düştü yani tarım arazilerinin yaklaşık yüzde 16,5'i kayboldu.

Büyük işletmeler korunuyor

Sarıbal bu rakamları şöyle değerlendirdi:

“AKP iktidara geldiği 2002 yılı sonundan bu yana bölüşüm ilişkilerini sermaye lehine çevirmeyi hedefleyen politikalar uyguluyor. Bu çerçevede tarımda çiftçilerin kaderi piyasa güçlerine teslim edildi. Küçük ve orta ölçekli tarım işletmeleriyle yapılan aile çiftçiliği yerine büyük ölçekli işletmeler ve şirketler desteklendi. Hayvansal üretimde de büyük işletmeleri koruyan, kollayan bir destekleme sistemi uygulandı.”

Aile işletmeleri yok ediliyor

“Bu süreçte ürettiğinden para kazanamayan aile işletmeleri için tarım, geçimlerini sağlayabilecek bir ekonomik faaliyet olmaktan çıktı.

Günümüzde çiftçi nüfusun üçte ikisinden fazlasının yıllık geliri 2 bin doları bile bulmuyor. Yoksullaşan çiftçiler giderek tarımdan kopuyor; köyler, tarlalar, meralar boş kalıyor.”

Tarımdan vazgeçme nedenleri

CHP Milletvekili Sarıbal çiftçilerin tarımdan vazgeçme sebeplerini ise şöyle sıraladı:

* Ülkemizde çiftçilerin örgütlenme düzeyi zayıf, bu nedenle aracılar çiftçilerin emeğinin büyük bölümüne el koyuyor, yani çiftçilerden daha fazla kazanıyorlar.

* Hükümet istikrarsız/şirketlerden yana tarım politikaları uyguluyor.

* Üretim yerine ithalatı teşvik ediyor. Yani bir anlamda bize tarım ürünleri satan başka ülke çiftçilerini desteklemiş oluyor.

* Tarımda kullanılan girdiler hem pahalı hem de dışa bağımlı. Buna karşılık ürün fiyatları ise düşük.

Çifçiliği bırakmak zorunda kalanlar ne yapıyor?

Sarıbal bu nedenlerle çiftçiye tarımı bırakmaktan başka çare bırakılmadığını söylüyor. Çiftçilere kalan seçenekleri ise şöyle açıklıyor:

“Çiftçiliği bırakanlar ya mevsimlik tarım işçiliği yapmaya başladılar ya da kentlerin varoşlarına göçerek işsizliğe, marjinal işlere, sosyal yardımlara mahkûm oldular.”